77377 skanuj0005

Oznaczenie całkowitej aktywności LDH oraz aktywności LDH-1 (HBDH) stosowano do diagnostyki zawału mięśnia sercowego. Jednak zmiany aktywności tego enzymu pojawiają się w surowicy po upływie dłuższego czasu i są, z uwagi na wysoką jego zawartość w mięśniach szkieletowych, mało specyficzne. Uszkodzenie mięśni również powoduje masowe pojawienie się LDH-1 w surowicy krwi.

W anemii hemolitycznej LDH uwalniana z erytrocytów powoduje 30- do 50-krotny wzrost aktywności tego enzymu w surowicy krwi. Większą aktywność dehydrogenazy mleczanowej w surowicy krwi stwierdzono również w płynach pochodzenia nowotworowego. Jednoczesny wzrost aktywności izoenzymów LDH-1, LDH-2 i LDH-5 w surowicy krwi świadczy natomiast o niewydolności krążenia i narastającej niewydolności krążenia wątrobowego - a to oznacza złe rokowania dla pacjenta z niewydolnością krążenia.

I. Oznaczanie aktywności dehydrogenazy mleczanowej (LDH) w surowicy krwi ludzkiej.

Aktywność LDH oznaczamy używając zestawu do oznaczeń dehydrogenazy mleczanowej firmy EMAPOL Zasada oznaczenia:

Analiza aktywności LDH oparta jest na zmianie absorbancji roztworu przy X — 340 nm w wyniku utlenienia przez dehydrogenazę NADH do NAD⁺ zgodnie z równaniem:

LDH

Pirogronian + NADH    ► mleczan + NAD⁺

Odczynniki:

1.    Roztwór 1,5 mM pirogronianu i 5 mM EDTA w 50 mM buforze Tris-HCl pH 7,4 (chronić przed światłem!) - odczynnik R1

2.    Roztwór 0,8 mM NADH w 50 mM buforze Tris-HCl pH 7,4 - odczynnik R2.

Materiał do badań:

Surowica krwi ludzkiej oraz zwierzęcej (surowica nie może zawierać hemoglobiny wskazującej na hemolizę krwinek).

Wykonanie oznaczenia:

1.    Do probówki dodajemy 10 pl próby i 1000 pl odczynnika Rl.

2.    Mieszamy, preinkubujemy 5 min w temperaturze 37°C, do łaźni wodnej wstawiamy także odczynnik R2.