77552 Obraz10

\ APancGw gen. Katukow określił, iż „była to dla nas najcięższa bitwa od czasu łuku kurskiego”²⁰.

Dopiero 30 sierpnia wojska radzieckie zdołały zahamować niemieckie ataki, chociaż inicjatywa taktyczna pozostawała jeszcze w dalszym ciągu w rękach niemieckich ²⁷.

1 września Niemcy podjęli próbę wznowienia zbieżnego przeciwuderzenia. Natarli wewnętrznymi skrzydłami liii XXXXVIII KPanc w kierunku Łagowa oraz trzema dywizjami pancernymi (3 DPanc. 1 DPanc, 23 DPanc) z rejonu Opatowa na Iwaniska. Wojska radzieckie wprowadziły do bitwy silne lotnictwo szturmowe i przy jego pomocy załamały te uderzenia. Jednocześnie Niemcy zaatakowali przyczółek 3 AGw w rejonie Annopola, gdzie osiągnęli powodzenie²⁸.

4 września przeciwnik wznowił przeciwuderzenic. Zaangażowane w nim siły zostały wzmocnione ściągniętą znad Wisły (ze składu LVI KPanc) 1 DNarc, którą podporządkowano XXXXVIII KPanc. Natarcie to jednak nie przyniosło Niemcom żadnego powodzenia ²⁹. Na tym działaniu wyczerpała się też operacyjna aktywność wojsk niemieckich. Przez całą pierwszą połowę września LVI KPanc prowadził lokalne ataki w rejonie na południe od Józefowa w celu likwidacji niewielkiego przyczółka, utrzymywanego przez jednostki 3 AGw. Walki te miały już tylko znaczenie taktyczne.

Bitwa na przyczółku sandomierskim zakończyła się wielkim sukcesem wojsk I Frontu Ukraińskiego. W jej rezultacie zdobyły one operacyjno-strategiczny przyczółek na Wiśle i Wisłoce, przebiegający na rubieży: na południe od Zawichostu, na południe od Opatowa, na południe od Słupi i Nowej Słupi, na zachód od Rakowa, na zachód od Kurozwęk. na wschód i południc od Szydłowa, na wschód od Stopnicy. Świniary, zakręt Wisły na południowy' zachód od Słupczy, na zachód od Radomyśla Wielkiego, na południowy zachód od Dębicy nad Wisłoką³⁰. Jego wymiary wynosiły: ponad 50 km w głąb i około 120 km wszerz.

Bitwa ta nie przyniosła jednak spodziewanych przez marsz. Żukowa i Rokossowskiego wyników, gdyż nie udało się przekształcić jej w działania mające na celu połączenie wszystkich radzieckich przyczółków uchwyconych na Wiśle w jedną całość i w konsekwencji umożliwić podjęcie walk o Warszawę. Zadanie to przekraczało możliwości działających nad środkową Wisłą wojsk obu Frontów, wyczerpanych długotrwałą ofensywą i mających przed sobą przeciwnika, który zdołał odtworzyć swe siły.

³⁶ M Katukow. op. cit.. $. 357.

³¹ Meldunek Grupy Armii ..Północna Ukraina" z 30 sierpnia 1944 r.. MiD WIH. t. 312, roi. 1322, kl. 000800.

²⁸ Meldunek 4 Armii Pancernej z I września 1944 r., MiD WIH, t. 312. roi. 1322, kl. 001101 -001103.

³⁹ Meldunek 4 Armii Pancernej z 4 września 1944 r., MiD WIH. l. 312. roi. 1322. kl. 000177 n. ¹⁰ Fotokopia zdobytej mapy sytuacyjnej ..Lagę Ost" z 29 sierpnia 1944 r.. AMO SSSR, zesp. f. 6598. op. 721603, t. 463.

100