78399 skanuj0087

Ć w i c z c n i e 7

TENŚOMETRIA OPOROWA

A. WYZNACZANIE NAPRĘŻEŃ W BELCE ZGINANEJ METODĄ TENSOMETRII OPOROWEJ

7.1. WPROWADZENIE

Przy rozwiązywaniu zagadnień wytrzymałościowych stosowane są coraz częściej metody doświadczalne pozwalające za pomocą pomiaru odkształceń materiału określać występujące w nim naprężenia. Tego typu metody nazywamy tensometrią. natomiast przyrządy służące do pomiarów odkształceń — tenso-metrami.

W materiałach podlegających prawu Hookea, gdy występuje jednokierunkowy stan napięcia, naprężenia wynoszą

<t = Ec.    (7.1)

gdzie Ejest modułem Younga, i: — jednostkowym odkształceniem mierzonym w kierunku działania naprężeń.

W przypadku dwukierunkowego stanu napięcia naprężenia rr_Y i o_y wynoszą: E    E

O_x = y— j(C_A + YC_yl <7_y - ^    ^2 (iy + V«J.    (7.2)

Tu k_: i K_y są to odkształcenia względne odpowiednio w kierunku osi \ i y. a v jest liczbą Poissona.

Spośród wielu typów tcnśometrów do najważniejszych należą tensometry / przekładnią mechaniczną lub optyczno-mechaniczną oraz znajdujące szerokie zastosowanie lensomctryczneczujniki oporowe, za pomocą których mogą

110