Konserwacja systemu 531
PATRZ RÓWNIEŻ
t Więcej informacji o atrybutach plików i uprawnieniach do korzystania z nich znajduje się w rozdziale 3.
* Więcej informacji o programie tar znajduje się w rozdziale 31
Generalnie należy starać się unikać sytuacji, gdy wolna przestrzeń na dysku spada poniżej 25-30% całkowitej pojemności dysku. W dalszej części tego rozdziału opowiemy o tym, jak kontrolować, ile mamy jeszcze wolnej przestrzeni na dysku i (co znacznie ważniejsze) jak odzyskać część powierzchni gwałtowiue kurczącego się twardego dysku.
Jądro systemu i inne programy Linuksa podczas działania tworzą pewną liczbę plików „roboczych". W większości przypadków Linux automatycznie pozbywa się ich zaraz po wykorzystaniu, czasami jednak zdarza się, że musimy usunąć niektóre z nich osobiście. Przykładowo, jeśli tworzymy pliki komunikatów korzystając z polecenia przckicrunko-wująccgo dane: » (append), pliki wykorzystywane przez to polecenie będą rosnąć bezustannie dopóty, dopóki nie zostaną usunięte.
W Linuksie dostępne są dwa polecenia pozwalające zbadać stopień wykorzystania dysku: df i du:
rtdf
Filesystem |
1024-blocks |
Used |
Available |
CapaciLy |
MounLed on |
/dov/hda5 |
123790 |
61203 |
60936 |
50% | |
//dev/hda7 |
257598 |
172332 |
71962 |
71% |
/U3r |
/dev/fd0 |
1423 |
471 |
952 |
33% |
/mnt/floppy |
df (sprawdzający ilość wolnego miejsca na dysku) podaje liczbę wykorzystywanych oraz wolnych bloków pamięci w każdej z istniejących w systemie partycji. W ten sposób otrzymujemy przegląd całkowitej wolnej przestrzeni na dysku. Drugie z poleceń, du, pozwala poznać rozmiary poszczególnych plików i katalogów, trochę jak polecenie Is -1: #rin
15 ,/taper_info
1 ,/doco/fZ
2 ,/docs/x 2853
Za pomocą skryptu zawierającego to polecenie można automatycznie monitorować ilość wolnego miejsca na dysku.