78798 skanuj0013 (258)

5. Międzynarodowe aspekty ochrony przyrody 164

utrzymanie i restytucja zdolnych do życia populacji gatunków w ich naturalnym środowisku.” Nadaje ona równy status wszystkim gatunkom i wszystkim typom systemów przyrodniczych, a obowiązek ich ochrony spoczywa na państwach, w których one występują.

W konwencji zwraca się uwagę na rozwój społeczno-gospodarczy i zlikwidowanie ubóstwa, jako na podstawowe warunki ochrony różnorodności biologicznej o zasadniczym znaczeniu dla wyżywienia i zaspokojenia zdrowotnych potrzeb rosnącej populacji ludzkiej.

Obowiązki stron Na poszczególnych sygnatariuszy konwencja nakłada liczne obowiązki, które Konwencji miaj-ę możliwości i konieczności” powinny być wypełniane po to, by żywe zasoby biologicznej biosfery przetrwały dla przyszłych pokoleń. Należą do nich, na przykład:

■    opracowanie i wdrożenie krajowej strategii, planów i programów ochrony różnorodności biologicznej i umiarkowanego użytkowania jej elementów;

■    zidentyfikowanie składników różnorodności biologicznej, zwłaszcza ekosystemów i siedlisk o cechach pierwotnych lub bogatych w gatunki specyficzne dla danego obszaru; zagrożonych; istotnych dla gatunków migrujących; unikatowych; reprezentatywnych; o dużym znaczeniu naukowym, ekonomicznym, społecznym, kulturowym; także gatunków, zespołów i zgrupowań, które zagrożone są dzikimi krewnymi gatunków udomowionych lub hodowlanych, mają duże znaczenie dla medycyny, rolnictwa itp.;

■    ustanowienie systemu obszarów chronionych;

■    promocja ochrony ekosystemów i naturalnych siedlisk oraz trwałe utrzymanie populacji dziko żyjących gatunków, a także niezagrażający środowisku rozwój na obszarach sąsiadujących z obszarami chronionymi;

■    przywrócenie i odnowienie zniszczonych ekosystemów oraz restytucja gatunków zagrożonych;

■    ustanowienie środków kontroli zagrożeń wynikających z użytkowania i uwalniania się do środowiska organizmów genetycznie zmodyfikowanych;

■    ograniczenie lub zlikwidowanie populacji gatunków obcego pochodzenia;

■    dążenie do pełnej zgodności obecnych sposobów użytkowania elementów różnorodności biologicznej z zasadami ochrony tej różnorodności i umiarkowanego użytkowania jej elementów;

■    opracowanie i wprowadzenie przepisów prawnych dotyczących restytucji zagrożonych gatunków i populacji;

■    podjęcie kroków w celu ochrony ex situ elementów różnorodności biologicznej i stworzenie dla tej ochrony oraz dla badań naukowych nad roślinami, zwierzętami i mikroorganizmami dogodnych warunków;

■    włączenie ochrony i umiarkowanego użytkowania zasobów przyrodniczych do polityki państwa oraz roztoczenie kontroli nad użytkowaniem zasobów biologicznych w celu zminimalizowania jego negatywnych wpływów na różnorodność biologiczną;