iCUEL # irfM • • f^PW>
£/#<• mm ' •■
wł**
«i ««m»
• \ czeg# potrzebuje. Równocześnie nie uko go specjalne faworyzować. gdyż oddaliłoby to je od braci i sióstr. Musisz być pewna, ze dziecko rozumie, czego od niego aadaco Twoje oczekiwania powinny być prawu, taloe same jak w stosunku do każdego dziecka. Możesz uważać, że przyda a wę nosze opracowanie dotyczące dyscypliny
Twój don i jego otoczenie są w pewnej -jerze przedłużeniem rodziny. Ta czy jest ir» osobny dom z podwórkiem do zabawy, czy leż mieszkanie w bloku jest rzeczą mniej ważną mz postawy i uczucia ludzi, którzy mieszkają w domu. Wspominaliśmy już, że mak dziecko potrzebuje miejsca do zabawy. Może lo być po prostu kącik w pokoju, z którego korzysta cała rodzina. Jeżeli jed-rtćk dziecko ma swoje szczególne miejsce na zabawki i swoje skarby, może w swoim t/aoc uczyć się szanować teren i własność mydl flsdb. Jeżeli me może bawić się na prdwórku. korzystaj, jeżeli możesz, z parków lub miejsc do zabawy w sąsiedztwie. JcżcJi me mn/cw. wówczas zabawa na chodniku • pud <eivlym nadzorem), albo długi «pK*r. zapewnić ujście dla nadmiernej energii dziecka
f
I
«9.lm
4* MB » fcsUo*
Mftąpit aa . Hm aHBi oapWHi ^tddiaii |
■». to oaf Ika trfp |
aapm aattr ■me meier | |
• He Bi |
1 aa ńiiMfli |
a weąpMmiB |
itgMbdi |
■m ar am Hft * _ |
ee * Ji i |
• WM ***-. |
■mm db' |
Kod/i rui d/MK^A. |rto d«« Tmk dAsetkł* mba
i omftr taaa
■ aUMim / <43 Wet c^e
*•»
Będzie to wielki dzień... gdy polecisz swojemu dziecku zrobić coś. a ono to wykona. Jego zdolność zrozumienia i wykonania prostych poleceń oszczędzi ci dalszych kroków (dziecko może potrzebować, by mu pokazać czego od niego żądasz). Jeżeli jeszcze nie teraz — to już wkrótce dziecko odkryje znaczenie i intencję w wypowiadanych przez ciebie słowach. Dźwięk twojego głosu i mchy twoich ust mogą zacząć mieć znaczenie dla niego. Zależy to od tego, jak wiele mówiono do niego, jak długo ma aparat shichowy i w jakim stopniu nauczyło się korzystać z resztek słuchu, jakie ma.
Ostrzeżenie... Dziecko, z uszkodzonym słuchem zaczyna właśnie borykać się ze słowem mówionym. Może nie rozumieć niektórych słów. Musi także uczyć się wiele, coraz więcej w kolejnych latach. Nie bądź niecierpliwa. Gdy prosisz je, by przyniosło swoje buciki, a dziecko przyniesie buty ojca. pamiętaj, ze wiele słów jeszcze mu się miesza. Podziękuj i powiedz „To są buty taty " Pomóż mu znaleźć jego własne buciki i powiedz „To są twoje buciki”. Porównaj wielkość butów. Przymierz bucik do jego stopy Mów o jego bucikach. Nie próbuj oczekiwać zbyt dużo i zbyt szybko.
Dziecko zrozumie najlepiej, gdy poprosisz je o zrobienie czegoś, co powinno być zrobione albo poprosisz o rzecz, której rzeczywiście chcesz. Powiedz mu: „Przynieś mi swoje buciki”, a potem włóż mu jc na stopy. Albo powiedz: ..Daj lacie gazetę"