79418 str 7 (2)

MED

ł\> wysiłku twórczym...

tvtt'ł>viHo?a to, jakby myśląc o czymś innym, patrząc wciąż na ulicę

RZEŹBIARZ

T»k. «po wysiłku twórczym». Powiedziałaś to ład-^ niej... Ja chciałem powiedzieć po prostu «odpoczywali po robocie*... I obiecuję, że będę odpoczywał teraz długo... Może miesiąc, może dwa, może nawet rok../ {po chuHU) A może bym pojechał gdzieś daleko, daleko... Pamiętam, lubiłaś mówić ze mną o dalekich podróżach...

zamyślił się MED

Tak... rozmawiałam z tobą często o dalekich krajach... RZEŹBIARZ

A więc pojedziemy...

Milczenie.

Med, nic cię nie obchodzi, co mówię, myślisz o czymś innym.

MED

Nie... słucham, mów...

RZEŹBIARZ

Patrzysz w dal i... czekasz... Z rybackiej jesteśmy rodziny... To już we krwi mają córki nadmorskich ryba-| ków, że — oczekują... Wypłynie ktoś drogi na morze/ a one patrzą na dalekie żagle, badają niebo, wsłuchują się w krzyk mewy — czy nie jest to głos złowróżbny, zwiastujący burzę, (po chwili) Ale ty — nie bój się, Med... Jan lada dzień wróci.