1.4. Właściwości elementów półprzewodnikowych 1.4.1. Warstwa zaporowa
W miejscu zetknięcia dwóch stref półprzewodnikowych o różnych rodzajach przewodzenia powstąje złącze półprzewodnikowe PN Wskutek cieplnych ruchów cząsteczek nośniki ujemne (elektrony) przedostają się ze strefy N do strefy P zaś nośniki dodatnie (dziury) ze strefy P do strefy N [dyfuzja). Towarzyszy temu rekombinacja W warstwie granicznej swobodne elektrony stają się elektronami walencyjnymi, a dziury znikają. W strefie granicznej miedzy półprzewodnikami P i N nie występują żadne ruchome nośniki ładunku.
Po odpłynięciu elektronów ze strefy granicznej półprzewodnika N powstaje w nią ładunek dodatni a w strefie granicznej półprzewodnika P ładunek ujemny. Te ładunki w obrębie warstwy granicznej powodują, że na złączu PN powstanie tzw. napięcia dyfuzji.
Zapobiega ono dalszemu przenikaniu nośników do warstwy granicznej.
Warstwę graniczna staje się warstwę zaponmą
Ne złączu PN w półprzewodnikach powstaje warstwa zaporowa.