80833 IMG 69 (8)

216

HYtunekse

^Un*P^r*Y*ostupi_9rto_K

50 drzew Ponuat przyrostu _gru. bości na każdym drzewie motn* ograniczyć do jednego miejsca na obwodzie pnia (Smykała 1959).

b. Przyrost wysokości

Przyrost wysokości stopni pierśnic W drzewostanach sosnowych młodszych klas wieku występuje zależność między przy. rostem wysokości i pierśniaj drzewa. Zależność tę można wykorzystać do określania średniej wartości przyrostu w^vc''¹" ’

Część V Określanie

prostu drzewa

217

j -* *U H>

_r._,.uMU wysokości dla po

szczególnych stopni pierśnic W tym celu mierzy się na pewnej liczbie drzew pierśnicc

i przyrost wysokości, po czym sporządza się wykres, na którym na osi rzędnych odkłada się przyrost wysokości, a na osj odciętych pierśnicę drzewa. Przez układ punktów

przeprowadza się limę wyrównującą - Imię przyrostu wysokości, z której odczytuje się przyrost wysokości dia każdego stopnia pierśnicy.

W drzcwo$tanxh sosnowych średnich i starszych klas wieku przyrostem wysokości i pierśnicą jest bardzo słaby. W dnw*'* ~ -pują nudności z pomiarem przyrostu «*-■- * średnią w aność

«o»c^^W * •* uxr^_njc ^0st*nu

kich omów i-

^SP°sob\

ar*

Sto-

^M>oy określania tego przyrostu .^mcj poznanych sposobach określania tej cechy dla drze

Bezpośredni pomiar wysokości: Na pewnej liczbie drzew stojących 'K wysokość w końcu i na początku okresu i z różnicy ustal* *^;-kaukgo drzewa Średnią arytmetyczną tvrf* wysokości drzewostanu S"-*‘ polecać dl> —'

I wsób Giemszyńskiego zakładający, ze procent przyrostu wysokości jest rów-I ^-eniowi przyrostu pierśnicy. wymaga sprawdzenia słuszności przyjętego zało-/ w drzewostanach sosnowych daje on na ogół wyniki za małe. a w drzewostanu o obniżonym przyroście, np w drzewostanach będących pod wpływem im.sji umysłowych, przyrost wysokości określony wzorem (5.29) jest na *gół za duży.

3. Zastosowanie przyrostu przeciętnego: Po podzieleniu średniej wysokości jrtrwcKianu przez jego wiek otrzymamy przyrost przeciętny roczny. Przyrost ten ^mnożony przez długość okresu przyjmujemy jako przyrost bieżący okresowy.

Przyjęte w sposobie założenie równości przyrostu przeciętnego i przyrostu bieżącego jest słuszne jedynie w momencie kulminacji przyrostu przeciętnego. Przed kulminacją przyrost przeciętny jest mniejszy od przyrostu bieżącego, natomiast po kulminacji większy. Ponieważ wiek kulminacji przeciętnego przyrostu wysokości jca bardzo niski, dlatego przedstawiony sposób może mieć zastosowanie jedynie »drzewostanach młodych klas wieku.

4. Wykorzystanie tablic zasobności. Po określeniu klasy bonitacji siedliska, do czego wymagana jest znajomość wieku i średniej wysokości drzewostanu, odczyru-m z tablic zasobności Schwappacha średnią wysokość dla danego wieku i wieku odpowiadającego początkowi okresu. Przyrost wysokości drzewostanu jest różnicą wysokości. Tak określony przyrost wysokości nie jest wolny od błędu, jednak - ze •zględu na prostotę sposobu oraz brak dokładnych sposobów określaniu przyrostu wysokości na drzewach stojących - można przedstawiony sposób polecić do praktycznego stosowania.    ...

5- Stosowanie wzorów emprrycznych: Wzory empiryczne "« wysokość, drzewostanu dla dowolnej w.eku co umo*

Porostu wysokości drzewostanu dla dowolnego okresir

ny do określania przyrostu wysokość, drzewostanu sosnowego ma postać (5. ).

*re*_u ^dU ^ków

u. $PovtZ ^K2n^ fych nZ ^K'^{y ust}*la s,ćnJ ^JąCycb ™*rzy

ego

gtówrue <'*6laj_:

^ynosr

omanach ^ j ^uzna go ^Ch ^odszych klas

"ysokości drzew,

W

4

gdzie

^w°««nu.

°stanu (Z_h)

(5.29)

.5107-4-0.72489

Znając wiek (HO i średnią wysokość drzewostanu <//), ustalamy ze ^mer szeregu rozwojowego (B). Dla wyznaczonego numeru szeregu rozwojowego ¹ wieku drzewostanu odpowiadającego początkowi okresu wyznaczamy ze wzoru Wysokość na początku okresu. Przy rost wysokości drzewostanu jest różnicą wysokości w końcu i na początku okresu.

C- Intensywność przyrostu miąższości drzewostanu

Intensywność przyrostu miąższości drzewostanu (!) określa się na podstawie drzew próbnych zgodnie z wzorem:

żiJJL

*i ♦ #2 ⁺

(5.30)