Ci +c2
59,8-0,28-
0,88 + 14,82 2,1 • 105
1252 -10 6 m = 1252 /um.
Ponieważ N'max = 202 /im, zatem N'max < N. Oznacza to, że osiągnięty wcisk nie spowoduje nadmiernych naprężeń.
Sposób obliczania obciążalności złącza i wytrzymałości jego elementów dla połączeń wtłaczanych i skurczowych jest taki sam.
W obliczaniu połączeń skurczowych pomija się:
— obliczanie siły potrzebnej do wtłaczania,
— obliczanie wcisku mierzonego, ponieważ w połączeniach skurczowych nie występuje wygładzanie nierówności powierzchni.
Temperatura nagrzania oprawy. Temperaturę nagrzania oprawy oblicza się na podstawie wzoru na rozszerzalność cieplną
d2 = d[_ l+a^-rj]
w którym:
d2 — średnica otworu w oprawie (po nagrzaniu),
— temperatura nagrzania,
— temperatura otoczenia (w hali montażowej),
a — współczynnik rozszerzalności cieplnej (dla stali 11 -10“6, dla żeliwa 10 -10~6, dla stopów miedzi 18-10"6, dla stopów lekkich 23 10"6 — w 1/°C).
Względny przyrost cieplny średnicy nominalnej d wynosi
d2 d d
d-oi(t2 — t1) d
(4.12)
W połączeniach skurczowych wartość względnego przyrostu cieplnego
N
odpowiada wartości wcisku względnego e = —— (wzór 4.6), zatem po prze-
d
‘.ształceniu wzoru 4.12 otrzymuje się zależność £ N
- której:
v — wartość Nmax, wynikająca z przyjętego pasowania.
Nagrzewanie oprawy ma na celu zapewnienie swobodnego wsunięcia jej ■-ił czop, dlatego przy nagrzewaniu mależy uwzględnić wymagany luz mon-cwy, spadek temperatury w czasie transportu od stanowiska grzewczego do —eisca montażu i inne warunki związane z technologią montażu. Prze-
89