81696 strona (485)

Ryt. 2-8. Oparzenie powstałe w wyniku stykania się przewodu ze skórą. Podczas zabiegu pacjent nie odczuwał bólu. (Na fotografii pacjent jest poddawany zabiegowi elektrostymulacji).

zapoznać się z instrukcją dostarczoną przez producenta. Poszczególne modele mogą znacznie różnić się liczbą i rodzajem regulatorów na płycie czołowej i sposobem przeprowadzania zabiegu.

Rozmieszczenie elektrod

Właściwe umiejscowienie elektrod zależy od rodzaju choroby i typu elektrod (patrz „Rodzaje elektrod”).

płycie czołowej aparatu, należy odsunąć elektrody od ciała. Powoduje lo zmniejszenie ilości energii pochłanianej przez głębiej położone tkanki.

3. Elektrody miękkie należy odizolować od skóry, podkładając złożone ręczniki frottć, w które będzie wsiąkać pot.

W ten sposób można zminimalizować niepożądany skutek uboczny, jakim jest pochłanianie energii pola przez płyn w miejscu przegrzewanym.

Elektrody kondensatorowe

1.    Jeżeli używa się elektrod kondensatorowych (miękkich lub sztywnych z izolacją powietrzną), przegrzewana tkanka powinna znajdować się pomiędzy „okładkami” czy „bębnami” (ryc. 2-9).

2.    Jeżeli odczuwane ciepło staje się przykre dla pacjenta i nie można go zmniejszyć za pomocą regulatora mocy na

Elektrody indukcyjne

1.    Środkowy element „zawiasowych” elektrod indukcyjnych służy wyłącznie celom mechanicznym i nie zawiera żadnych cewek.

2.    Cewki znajdują się w dwu bocznych „skrzydłach”, które po prawidłowym rozmieszczeniu wytwarzają pole magnetyczne.

3.    Podobnie jak podczas pracy z elektrodami kondensatorowymi, zaleca się

23