82587 skanuj0004 (238)

154

7. Ruch turystyczny

Problemem motywacji turystycznych zajmowała się również A. Krzymowska--Kostrowieka [1995b, 46], której zdaniem głównymi motywacjami wyjazdów tu-rystyczno-rekreacyjnych są:

•    potrzeba przeżycia czegoś nowego (67,1% wyjazdów),

•    potrzeba wypoczynku poza miejscem zamieszkania (66,8%),

•    oglądanie nowych, pięknych krajobrazów (63,7%),

•    poznawanie przyrody (48,2%),

•    uczestnictwo w sporcie (44,0%),

•    poznawanie nowych ludzi, życie towarzyskie (36,5%),

•    ucieczka od hałasu, zanieczyszczeń itp. (33,7%),

•    poprawa stanu zdrowia i kondycji fizycznej (27,5%),

•    moda (26,4%),

•    ucieczka od środowiska społecznego, np. rodziny, środowiska pracy itd. (20,5%).

W.W. Gaworecki [1998, 20-21] natomiast uważa, że u podstaw zachowań turystów leżą następujące typy motywacji: fizyczne, psychiczne, interpersonalne, kulturalne i prestiżowe. Ciekawy pogląd reprezentuje z kolei J. Mansvelt [1997], uważając że czynne uprawianie turystyki i rekreacji jest przez niektóre osoby traktowane jako forma przeciwstawiania się nieuchronnemu starzeniu się. Dlatego też w ostatnich kilkunastu latach można zaobserwować zjawisko coraz większego udziału w turystyce osób starszych.

Przytoczone przez G. Shawa i A.M. Williamsa [1996, 79] wyniki badań ankietowych przeprowadzonych wśród turystów odwiedzających w 1988 r. Konwalię (Wielka Brytania) wskazują, że głównymi źródłami informacji przed podjęciem decyzji o wyjeździe były:

•    wcześniejszy pobyt (57,8%),

•    namowa ze strony znajomych i krewnych (29,7%),

•    ulotki dostępne w biurach podróży (20,6%),

•    przewodniki dostępne w biurach podróży (12,2%),

•    przewodniki dostępne w odwiedzanych miejscowościach turystycznych

(11,8%),

•    ogłoszenia w czasopismach (6,9%),

•    programy telewizyjne (6,7%),

•    ogłoszenia w gazetach (6,3%).

Powyższe wyniki wskazują, że poza osobistymi doświadczeniami, przy wyborze miejsca wypoczynku duże znaczenie mają czynniki związane z kontaktami międzyludzkimi, a stosunkowo niewielka rola przypada reklamie prasowej i telewizyjnej.

Zdaniem amerykańskiego socjologa G. Golbeya [1985, 38] charakterystycznym zjawiskiem dla współczesnej turystyki jest coraz większy udział w niej osofe z małymi dziećmi, jak również młodzieży. Proces ten nazwał on nawet „dem -