83013 skanuj0008 (223)

POLITECHNIKA WROCŁAWSKA ZAKŁAD BUDOWNICTWA OGÓLNEGO

Ugięcie całkowite

Stan graniczny użytkowalności został spełniony.

Wariant I (obliczenia przybliżone)

Ugięcia belek ciągłych, gdy stosunek rozpiętości największego przęsła do najmniejszego nie przekracza 1:0,8, przy jednakowym obciążeniu wszystkich przęseł lub, gdy stosunek największego obciążenia jednego przęsła do najmniejszego obciążenia innego nie przekracza 1:0,8, przy zachowaniu jednakowej rozpiętości przęseł, można obliczać w przybliżeniu (patrz pt. 5.3 normy PN-B-03150:2000), przyjmując stosunek największego ugięcia belki ciągłej do największego ugięcia belki jednoprzęsłowej swobodnie podpartej:

a)    dla przęseł skrajnych:

0,65 - przy obciążeniu stałym,

0,90 - przy obciążeniu zmiennym,

b)    dla przęseł środkowych:

0,25 - przy obciążeniu stałym,

0,75 - przy obciążeniu zmiennym.

1.1.3 Schemat statyczny II - ciężar własny + śnieg + wiatr

g+s + w

U U ł UU& 111

i...,,,-!. :■    ■ ^J-Jf-

Składowe obciążenia charakterystycznego:

gk± ⁼ gk-cosa = 0,927-gk, gk|| = gk-sina = 0,375-g_k,

Sk± = S_kcos²a = 0,927²-S_k,

Sk|| = Sk-sinacosa = 0,375-0,927-Sk,

Pk! = Pk- Wo “ Pk-0,9*, Pk|| = o.

Uwzględniono współczynnik jednoczesności obciążeń \}/₀ ⁼ 0,9 (wg PN-82/B-02000)