215
8. Zmiany w środowisku społecznym i przyrodniczym pod wpływem turystyki
sfer gospodarki działającej na zasadach towarowych (tak jest np. na Tonga, Va-nuatu i Wyspach Cooka). Ocena ekonomicznych następstw turystyki jest w nich prostsza, zwłaszcza wówczas, gdy np. większość dochodów państwa z eksportu pochodzi z sektora turystycznego.
Tabela 44. Struktura wydatków turystów zagranicznych odwiedzających Tonga i Vanuatu w latach osiemdziesiątych
Wyszczególnienie |
Wydatki (w %) | |
Tonga |
Vanuatu | |
Nocleg |
42,1 |
40.6 |
Wyżywienie |
4,3 |
14,8 |
Zakupy w sklepach wolnocłowych i z pamiątkami |
7,4 |
14,1 |
Zakupy odzieży |
4,8 |
12,5 |
Wycieczki |
5,0 |
4,8 |
Wynajmowanie samochodów i opłaty za taksówki |
3,9 |
2,7 |
Sporty wodne |
5,6 |
2,2 |
Przeloty samolotami |
13,5 |
1,3 |
Zakupy wyrobów rzemiosła |
4,0 |
0,8 |
Inne |
9,4 |
6,2 |
Razem |
100,0 |
100,0 |
Źródło: S. Milne [1990a, 1990b].
Zgodnie z przedstawioną koncepcją ekonomiczne następstwa turystyki mogą mieć formę dochodów bezpośrednich i pośrednich oraz dochodów indukowanych. W zależności od charakteru miejscowości turystycznej relacje między tymi trzema rodzajami korzyści ekonomicznych mogą być bardzo różne. W dużych aglomeracjach miejskich dochody pośrednie i indukowane mogą być znacznie wyższe niż bezpośrednie, a np. w ośrodkach dla turystów zagranicznych w krajach afrykańskich (np. w Gambii) znaczenie dochodu indukowanego może być bardzo małe. Można przyjąć, że udział dochodów pośrednich oraz dochodów indukowanych jest większy w przypadku dużego zintegrowania „przemysłu turystycznego” z innymi działami gospodarki. W sytuacji natomiast, gdy np. zaopatrzenie dla restauracji hotelowych jest sprowadzane z zewnątrz, w usługach turystycznych jest zatrudniana kadra z innych miejscowości (regionów lub nawet z innych krajów), a miejscowi pracownicy są nisko opłacani, dochody pośrednie i indukowane mogą być nieznaczne. Przeprowadzone przez S. Milne’a [1990a] badania wykazały, że w poszczególnych krajach Oceanii efekty mnożnikowe mogą przybierać bardzo różne wartości, np. w Papui-Nowej Gwinei są ponad dwukrotnie większe niż w Niue. Różnice dotyczą zarówno mnożnikowych efektów dochodów z turystyki (0,43 w przypadku Wysp Cooka oznacza, że 1 dolar pozostawiony przez turystę przynosi dodatkowy dochód 43 centów), jak i mnożnikowych efektów zatrudnienia w ob-