W przyszłych badaniach konieczne jest dokładne dokumentowanie miejsc, w których wystąpiły krzemienie i pełnego kontekstu znalezisk. 1 nawet wówczas możemy liczyć tylko na częiciowc odtworzenie obyczajów pogrzebowych badanej wspólnoty. Nawiązuję tu do trafnych uwag przedstawicieli poprzedniej generacji badaczy pól popielnicowych. M. CTabalska <1968. s. 122) zwracała uwagę, że:
.AłatcnaJnc ślady pochówków, jakie odkrywa archeolog, nic dają pojęcia o różnorodności zabiegów i ceremonii stosowanych przez ludy pierwotne w cmmc uroczystości pogrzebowych,
a ZL Rajcw>ki <1975. s. 555-557) podnosi! potrzebę kontekstualnego badania cmentarzysk i grobów popielnicowych z punktu widzenia archeologii kultu. Ten kierunek badań zyskał na znaczeniu dopiero wraz z rozwojem archeologii post proce sualnej (por. Hoddcr 1982. s. 196-199). Pamiętając o tych zaleceniach będzie można - przynajmniej częściowo — zweryfikować zarysowane Hipotezy, lub postawić nowe. Zawsze jednak będą one tylko dotykać przypadkowych aspektów niezwykle złożonych ceremonii pogrzebowych (por. Malinowski 1990a; 1990b). Przegląd wielu publikowanych materiałów z badań poi popielnicowych wskazuje, że nawet w przypadkach odnotowywanta obecności krzemieni, co było dotąd raczej wyjątkiem niż regułą, brak zwykle ważnych informacji mogących pomóc w wyjaśnieniu tego zjawiska.
Wskazane różne możliwości interpretacji przypadków znajdowaniu odtup-ków krzemiennych na cmentarzyskach popielnicowych idą w kierunku do niedawna zupełnie pomijanym. Wydaje się. iż istnieją wystarczające przestanki, by w następnych latach poddać zarysowane hipotezy weryfikacji. Archeologia prehistoryczna wyrosła / ducha XV 111-wiecznego racjonalizmu i anty biblijnego przełomu pozytywistycznego w naukach o człowieku (Kmita 1985. s. 35-34; Lech 1992; Kowalski 1994; Shcrratt 1999. s. 390 » 402-403 z przyp. 12). Zrozumiale jest zatem, iż w badaniach prehistorycznych nastąpiła kompletna de sakralizacja krzemieni, oderwanie ich od wszelkich dawnych znaczeń symbolicznych i przynależnych im właściwości magicznych. Wydaje się jednak, że także na gruncie racjonalizmu naukowego powstały obecnie przestanki. by do badania tych dawnych znaczeń w archeologii prehistorycznej powrócić (por. Hoddcr 1982; Renfrew 1982; 1994; Rcnfrcw. Bahn 1991, s. 358-363). Pola popielnicowe stwarzają do takich badań dobrą sposobność’.
Bibliografia
Abi amowicz R.
1994 Cmentarzysko kultury łużyckiej w Orzechu, gm Świerklaniec, woj. Kaowiec,
Katowice.». 24-98. .śląskie Prace Prahistoryczne" 3.
Abramowicz A.
1979 Urny I ceraunle. Łódź. „Acta Archacologica Lodncmu" 27.
Almgren O.
1954 Nordische Pelnelchnungen alt religióse Urkunden. Frankfurt am Main.
Balccr B.
1997 Z badań nad krzcimeniarawem w epokach metali. (w:| J. Lech. D Piotrowska
(red.), i. 303-317.
Bargiel B.. Libera J.
1997 Z badań nad formumi bifacjalnymi w Malopolsce. |w:l J. Lcch.D Piotrowska
(rod.).1. 145-IGO.
Borkowski W., Kowalewski M.
1997 Krzemienne groty strzał z epoki brązu i terenów Mazowsza i Podlasia. |w:|
J Lcch.D. Piotrowska (red.),s. 205-214.
Bukowski Z.
1992 Niektóre szczegóły obrządku grzebalnego w świetle badań cmentarzysk
birylualnych kultury łużyckiej na Górnym Śląsku, Archeologia Polski, t. 37 (1-2). 1. 37-88.
Cabalska M.
1967 Ze studiów nad obrządkiem ciałopalnym w Europie przedhistorycznej. Kraków, a. 39-60. .Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prace Archeologiczne" 8.
1968 Cmentarzysko kultury łużyckiej w Kukmierkach w powiecie częstochowskim a zagadnienie początków i rozpowszechnienia uę zwyczaju palenia zmarłych. Przegląd Archeologiczny. 1.18.s. 122-150.
1972 Ze studiów nad systemami religijnymi związanymi z obrządkiem ciałopalnymi
(próba rekonstrukcji). Wiadomości Archeologiczne.l 37 <!).$. 3-18.
Dąbrowski J.
1961 Materiały kultury łużyckiej z Podlasia. Materiały Starożytne.l.T.%.23-46.
1996 Odtworzenie pełnego zestawu źródeł do poznana kultury łużyckiej. Iw:]
J Chochurowski (red.). Problemy epoki brązu i wczesnej epoki zelota *v Europie Środkowej. Księga jubileuszowa poświęcona Markowi Gedlowi w sześćdziesiątą rocznicę urodzin i czterdziestolecie pracy w Uniwersytecie JagieUtuiskim, Kraków, s. 175-186.
Dąbrowski J.. Mooiklnicka-Urban M.
1994 The rudtocattoon datmg oC the thiec objeets frocn the ^ettlemem of Lusatian cuhurc
at Maciejowice. Siedlce Voivodohip. Przegląd Archeologiczny, t 41. s. 87-99.
Dobrzańska E., Oedl M.
1962 Cmentarzysko kultury łużyckiej w Lasowicach Małych, pow Olesno, Silesia Anłiąua.i.4.%. 121-164.
Domańska J.. Golubkow J.
1975 Materiały z cmentarzyska ciałopalnego kultury łużyckiej w Cieszkowa, pow.
Milicz. Część l. Silesia Aniiąua. 1.17. s. 79-136.
321
320
Hardio d^ękujc óoc. dr. tiab. Jackowi Lechowi za przeczytanie wcześniejnzej wersji (ego mrxy kula. poc/)n>rmc licznych a wag. które Maralun się uwzględnić oraz umożliwienie mi dotarcia do rięiri i>6owe»cj literatury przedmiotu.