86971 s536

536 Poznaj Linux

Red Hat Linux pozwala później na dokonywanie zmian w konfiguracji bez konieczno ści przerywania pracy systemu, z rzadka tylko wymagając wyłączenia i ponownego uruchomienia komputera. Oznacza to, że zarówno współpraca z siecią, karty dźwiękowe, pliki systemowe, a nawet dyski mogą być swobodnie dodawane i usuwane z systemu w zależności od potrzeb.

Korzystanie z programu kernelcfg

kernelcfg jest graficzną aplikacją Red Hat Linuksa obsługującą program kerneid. Demon kerr-.eld kontroluje proces ładowania do pamięci operacyjnej dostarczanych przez jądro systemu sterowników poszczególnych znajdujących się w komputerze urządzeń. I tak, sterownik napędu Zip jest ładowany do pamięci dopiero wtedy, gdy system musi z niego skorzystać.

kerneid obsługuje sterowniki odpowiedzialne za obsługę poszczególnych systemów plików, na bieżąco ładując je i usuwając z pamięci operacyjnej systemu, kerneid rozpoznaje poszczególne systemy plików i jest wystarczająco inteligentny, aby wiedzieć kiedy należy załadować któryś z nich, jeśli zachodzi potrzeba skorzystania z przechowywanych w nich plików Wszystkie potrzebne mu informacje czerpie z zawierającego dane o konfiguracji wszystkich systemów plików pliku /etc/fstab.

Jak dowiemy się z dalszej części tego rozdziału, z korzystaniem z kernelcfg wiąże się kilka problemów, na przykład związanych z zachowywaniem zmian w pliku konfiguracyjnym. Poniższy podrozdział opisuje jak kernelcfg powinien działać. Warto co pewien czas zaglądać do serwera Red Hat Linuksa, aby być na bieżąco z najnowszymi modyfikacjami wprowadzanymi do kerneefg.

Dodawanie modułów do podstawowej konfiguracji jądra

Zazwyczaj tylko hosty SCSI i moduły urządzeń Ethernetu muszą być dodawane ręcznie do podstawowej konfiguracji jądra systemu. Większość z tych urządzeń wykorzystuje argumenty z linii poleceń, tak że wykorzystanie kernelcfg pozwala na bardziej świadomy przebieg instalacji oraz skraca czas, jaki sterownik musi poświęcić na lokalizację odpowiedniego sprzętu.

Ładowanie systemu z urządzeń SCSI

Jeśli system jest ładowany z urządzenia typu SCSI, jądro systemu Linuksa musi załadować do pamięci moduł sterownika odpowiedniego urządzenia, zanim jeszcze kernelo zostanie uruchomiony. Problem ten można obejść za pomocą inicjującego cały proces ramdysku, z którego ładowany jest odpowiedni sterownik. Sterownik jest nadal skonfigurowany według potrzeb programu kerneid, ale jest to raczej efekt pewnej konwencji, bowiem to sterownik jest tu kluczowym programem umożliwiającym rozruch systemu.