87044 img388 (2)

2 Przymiotnik

„CBeT mom, 3epKanbue! c«a>KM fla Beto npaBAy aoao>km:

FI ab Ha CBeTe Bcex winnee, Bcex pyMaHeń u óenee?”

17. Od podanych przymiotników utwórz formy krótkie.

Pamiętaj o występowaniu ruchomych -o, -e i -e między spółgłoskami w rodzaju męskim. Zaznacz akcenty, pamiętając o tym, że w krótkich formach rodzaju żeńskiego (zwykle w przymiotnikach dwusylabowych) akcent pada na ostatnią sylabę (np. flóópbiFi - ąoóp - Aoópa), natomiast w przymiotnikach rodzaju męskiego z akcentowaną końcówką -oh w formie krótkiej akcent pada na pierwszą sylabę (np. AoporóPi - AÓpor).

^r- nu.    r. ż.    r. n.    I. mn.

3HaKOMblM    3H3K0M    3HaKOMa    3H3KOMO    3H3KOMbl

CnOKOMHblkl    CnOKOeH    CnOKOHHa    CnOKOMHO    CnOKOMHbl

ÓCAHblH    ...........................................................................

ónaroAapHbiM

6nM3KMM

SoraTbiM

ÓOAbHOM

Ba>KHblM    .......................................................................................................................

BblCOKHM    .........................................................................................................

rnyóoKHM

myribiri

rOTOBbIM

3AOpOBblM

ntoóe3HbiM

MOAOAOM

HM3KHM    .................................................................................................................

OTKpbl I blkl ............................................................................................................................

npaBbiPi

ceAOM

TBÓpAblM

yAOÓHbm

y3KHM

LUMpOKMM

Przymiotnik 2

Uwaga! Wyjątek od powyższej reguty stanowią krótkie formy następujących przymiotników:

BecenbiM - Becen, Becena, fleiueBbiii - AeweB, AetueBa, ronoAHbiń -rónoAeH, ronoAHa, xonoAHbm - xónoAeH, xonoAHa, yMHbiń - yM§H, yMHa, xMTpbm - xmep, xmpa, w których w rodzaju męskim i w rodzaju żeńskim zmienia się miejsce akcentu.

18. Wybierz i podkreśl odpowiednią formę przymiotnika dla każdego zdania. Zastanów się, dlaczego w tym wypadku możliwa jest tylko jedna forma.

1.    noMewiy Tbi TaK (nerKOMbicneHHbiń, nerKOMbicneH)?

2.    rioMeMy Tbi TaKoń (nerKOMbicneHHbiń, nerKOMbicneH)?

3.    Mto Bbi roBopme? 3to npocTO (HeBepoRTHoe, HeBepoRTHo)!

4.    Mto Bbi roBopme? 3to npocTO (HeBepoRTHoe, HeBepoRTHo) coóbrrne!

5.    Oh (o6pa30BaHHbiń, oópa30BaH) nenoBeK.

6.    Oh xopomo (BOcnmaHHbiPi, BocnMTaH).

7.    fl >KeHLUMHa (ropąaR u oónAMHBaR; ropAa u oónAMHBa).

8.    Ha koto Tbi (noxo>Kan; noxo>Ka)? - FI (noxo>KaR; noxo>Ka) Ha MaMy.

9.    Bbi (yBepeHHbie, yBepeHbi) b ero MecTHOCTn?

10.    Mbi óbinn (oópaAOBaHHbiMH; oópaAOBaHbi) TaKOMy ycnexy ero khh™.

11.    Tbi (yAHBneHHbm; yAHBneH) eTOMy?

12.    OHa coBceM (nmneHHaR; nnweHa) nyBCTBa (OMopa!

13.    Tbi TaK (MonoAafl; MonoAa), y TeóR eiąe Bce BnepeAn!

14.    OHa TaKaR (rnynaR, rnyna), mto r He 3Hato, o m§m c Heń pa3roBapnBaTb.

15.    My>K óbin (oóecnoKoeHHbiń; oóecnoKoeH) TeM, mto >KeHa ao chx nop He BepHynacb.

16.    >KeHmnHa óbina (3aHRTaa; 33HRTa) cbohmm MbicnRMn.

19. W niektórych przypadkach zastosowanie formy krótkiej wnosi dodatkowy sens. Zastanów się, czym się różnią pod względem znaczeniowym zdania z punktu 1. i 2.

1.    PeóeHOK 3AopoB. CTyąeHTKa SonbHa. OHa Becena.

2.    PeóeHOK 3AopoBbiń. CTyąeHTKa óonbHaR. OHa Becenan.

109