4

8) winda spadająca (odciążenie zupełne - stan nieważkości),


R = O

~ R = 0 ~ Fr = m g - m ■ g = o

Anaiiza dynamiczna przysiadu (należy znać i potrafić narysować kierunek i zwrot prędkości, kierunek i zwrot przyspieszenia, kierunki i zwroty działających sił, wypadkową siłę reakcji rejestrowana przez platformę dynamometryczną dla zejścia w dół - 2 etapy: rozpędzania i hamowania w dół, wyjścia do góry - 2 etapy: rozpędzania i hamowania w górę, pełnego przysiadu z zatrzymaniem i bez zatrzymania oraz określić kiedy występuje przypadek odciążenia, a kiedy przeciążenia - wszystko analogicznie do przypadków jazdy windą)

Ruch w górę (przysiad)


Ruch w dół (przysiad)


k

fb

3

>2

II

to

i

J

2 \R

R

\Q

/

Przysiad z zatrzymaniem    Przysiad bez zatrzymania

Fazv wyskoku dosieżneRO (pionowego)

a)    faza przygotowawcza (zamach); początek: rozpoczęcie obniżania środka ciężkości ( rozpoczęcie ugięcia w stawach kolanowych); koniec: ruch środka ciężkości zostaje zatrzymany w dół - znajduje się wówczas w najniższym położeniu nad podłożem (koniec uginania w stawach kolanowych - maksymalne ugięcie); cel - rozciągnięcie prostowników kończyn dolnych, które wytworzą siłę potrzebną do wyskoku; zjawisko niekorzystne - obniżenie OSC

b)    faza odbicia (odbicie); początek: rozpoczęcie podnoszenie środka ciężkości z najniższego położenia (rozpoczęcie prostowania w stawach kolanowych); koniec: oderwanie stóp od podłoża (utrata kontaktu z podłożem)

c)    faza lotu (lot); początek: oderwanie stóp od podłoża (utrata kontaktu z podłożem); koniec: zetknięcie stóp z podłożem (odzyskanie kontaktu'z podłożem)

d)    faza lądowania (lądowanie); początek: zetknięcie stóp z podłożem (odzyskanie kontaktu z podłożem); koniecCl): ruch środka ciężkości zostaje zatrzymany w dół - znajduje się wówczas w najniższym (po zeskoku) położeniu nad podłożem (koniec uginania w stawach kolanowych - maksymalne ugięcie po zeskoku); lub (nieco później przy innym podejściu) koniec(2): powrót do pozycji wyjściowej (zatrzymanie ruchu OSC do góry - zakończenie prostowania w st. kolanowych)


v. 1.7 Biomechanika 2009 / L Nosiadek

Analiza dynamiczna wyskoku (należy znać I potrafić narysować kierunek i zwrot prędkości, kierunek i zwrot przyspieszenia, kierunki i zwroty działających sił, wypadkową siłę reakcji rejestrowana przez platformę dynamometryczną dla wyskoku z wyprostowanej pozycji bez zamachu ramion i z zamachem ramion - CMJ: counter movement jump, wyskoku z pozycji kucznej - SJ: squat jump oraz określić czy jest to przypadek odciążenia, czy przeciążenia)

Wyskok z pozycji kucznej (SJ)    Wyskok bez zamachu ramion (CMJ)


Wyskok z zamachem ramion (CMJ)

Podstawowa analiza dynamiczna wyskoku (ti„„ h0Sc> v„.JS)

1.    Wartość czasu lotu (fi0I) można uzyskać wprost z wykresu siły reakcji podłoża Zasady, twierdzenia i wzory wykorzystywane do obliczeń: boso vm„

2.    Wyprowadzenie równania na wysokość wyskoku (łw=h„“hmas) => w fazie lotu człowiek porusza się ruchem jednostajni! opóźnionym (w górę) i jednostajnie przyspieszonym (w dół) pod wpływem działania przyspieszenia ziemskiego (g),

- równanie drogi dla ruchu jednostajnie przyspieszonego

S -■ — -a-t2, stąd dla fazy lotu podczas wyskoku na platformie:

"OSC


:rg-\


g-t/o


w fazie lotu człowiek


3. Wyprowadzenie równań na prędkość wyskoku (vmBX, vw) lub na wysokość wyskoku (Iw, h*) => znajduje się w polu grawitacyjnym, które jest polem zachowawczym,

- zasada zachowania energii mechanicznej

EEk + Ep = const,    gdzie:    Et= '/i mv:, a    Ep^mgh

Dla dwóch położeń OSC podczas wykonywania wyskoku, w momencie oderwania od podłoża (!) i w najwyższym położeniu występującym w połowie fazy lotu (2) energię mechaniczną można zapisać, jako:

Ekiii = Ep,2) czyli:


ŁyC- Epn~ E§§+ Ep,2l, a ponieważ: £*„ -- 0 bo h,,,- 0 i Bfej, = 0 bo v(2) = 0 pozostaje: ‘/2 nwi2 mghjj a po uproszczeniu t podstawieniu odpowiednich symboli dla v i h:

skąd można wyliczyć

vra„ lub h„.

= f-s-

8

i ~ o , 2

j g ‘ hot


vtnnx ~ V 2 ’ o ś' K>


g • hot

i

v.l.7 Biotnecbanika2009 / L. Nosiadek