88568 SNV36486

V¹ wy Ctó

auł Met**

*™<to apttfa s®teni,te:^,V Ni pmcte emoęcpkm

fi u/yw orfa /iko sjofcofe b}4 on leź usłany przez Ił Jomatmi (Zanowi) i dar*! ii M czai nfti przetrą nJ lwit and oznacza/ modtói? j y pa&gptcRic Syf ernbkmam / J bena r» MBfteiiay. jtko u przmn M jcgosłom HTTwaiyflęłanci 1 I Łitwyd w kgeodmyd jato? fetuk%M ery znanego z kaą»» wado U niektórych dbwmtłm |r jial femks. może stę odoka lest mcumcnciny Cbrzaawi ia&o uaoiy * śtmśa i * iow OWCA * Jagnię nj Otf) >Oua. swiocEb ąi faragMii • che. iojegopnm^

cikMDZIESIĄT JEDEN. Używana niekiedy w sym-l -c zaawansowanych stopni wolnomularskich z* liczni •święta, będąca kwadratem liczby dziewięć, stanowią-S z kolei kwadrat liczby * trzy.

O.T.O. <* Ordo Templi Orientis

Ol ROBORUS. W starożytnym Egipcie i Grecji symbol przedstawiający npętlonego /" węża, lub rzadziej smoka gryzącego własny ogon. Po raz pierwszy pojawił się w symbolice egipskiej na sarkofagach z okresu Nowego Państwa i w Księdze Umarłych. Nieustannie pożerający się i odradzający na nowo ouroboms symbolizuje w swej nieskończoności wieczność, która również nigdy się nie kończy. Jest on ważnym /" symbolem przemiany alchemicznej, gdzie wyrażał jedność wszechrzeczy oraz scalenie świata materialnego i duchowego. Stał się istotnym elementem godła * Towarzystwa Teozoficznego. Oumborus interpretowany bywał czasem również jako symbol waleczności.

Czasem ouroborus bywał zastępowany przez równoważny mu symbol przedstawiający pętlę dwóch węży gry zących nawzajem własne ogony.