94281701 djvu

NERWY OBWODOWE 197

podrażnienia, jeżeli naboje posiadają tą samą energię, jak to się okazało w doświadczeniach moich i Hermanna.

Dla przykładu przytaczam następującą tabliczkę:

O)	0,50	0.094	002	001	0005	0,00055
p	95	125	195	274	468	10,100
Q	0,04750	0,01175	0,00372	0,00274	0,00234	0,0545
En	0.0225	0.0068	0,0037	0,0037	0,0054	0,2805

Widzimy więc w przytoczonej tabliczce, że do wywołania tego samego minimalnego skurczu zużywamy najmniejszą energię i przy tem tę samą, jeżeli używamy kondensatorów o pojemności 0,01 0,02 mikrofarada. Fakt ten, jak zauważyliśmy wyżej, stwierdził w kilkanaście lat po ogłoszeniu moich badań Hermann, uznając jako optimum kondensatory tej samej pojemności, a w ostatnich czasach Eucken, biorąc za podstawę teoryę Nernsta, wykazał i ekspery-

1/ - • ^a%

mentalnie stwierdził, że V [ C = Const. = a, czyli v² — znowu

więc dochodzimy do wskazania, że pobudzenie nerwu zależy od v² t. j. od czynnika, który decyduje o energii naboju. Nadtc w swoich doświadczeniach Eucken rzeczywiście stwierdził, że dla kondensatorów o¹ pojemności 0.01 i 0,015 a jest liczbą stałą. '

Znając tedy optimum pojemności kondensatorów, przy której najmniejszą energią prądu podniecamy nerw, oznaczywszy" następnie opór nerwu między elektrodami, oraz opór elektrod, możemy ze wzoru rozbrojeń kondensatora: E₁ = Eoe obliczyć czas,

if O

w ciągu którego następuje kompletne rozbrojenie, ewentualnie więc czas potrzebny do wywołania owej przyjętej przez Nernsta różnicy koncentracyi jonów. Czas ten w moich doświadczeniach dla mięśnia

1

100

w przybliżeniu wynosi

, z czego oczywiście wyrnika. co zresztą

1

C pojemność kondensatora w mikrofaradach, p różnica potencyalu w miliwoltach, Q ilość elektryczności w mikrokulumbach, En energia w ergach.