NERWY OBWODOWE 205
pewne wahania, a mianowicie w pierwszej chwili po wycięciu stopniowo się zwiększa na całej przestrzeni, następnie zaczyna się obniżać, począwszy od miejsca przecięcia, po pewnym czasie zupełnie znika i nerw całkowicie obumiera (Heidenhain, Rosenthal). Takie obumieranie nerwu rozpoczyna się od miejsca przecięcia i posuwra się stopniowo w kierunku mięśnia. Dalej wykazano, że każde przecięcie nerwu bezpośrednio podnosi pobudliwość przedewszystkiem okolicy obok przecięcia położonej, a następnie na całej przestrzeni. Stąd powstała wątpliwość, czy owe różnice pobudliwości dalszych i bliższych odcinków nerwu nie zależą od warunków nieprawidłowych, w których nerw po wycięciu się znajduje i czy pobudliwość nerwów zupełnie nieuszkodzonych zachowuje się tak samo. Wszystkie badania, które w celu rozstrzygnięcia tego pytania były przedsiębrane, wykonywano prawie bez wyjątku na nerwach kulszowych żaby; wykazały one, że zmiany w pobudliwości nerwów możliwie nieuszkodzonych nie przedstawiają tej prawidłowości, którą zaznaczali niektórzy z autorów, lecz że przeciwnie jakkolwiek pobudliwość nerwów wogóle jest niejednostajną, to jednakże wahania w niej spotykamy tak w górnych, jako też w dolnych odcinkach. Okolice zwiększonej pobudliwości odpowiadały prawie zawsze tym punktom, w których od nerwu kulszo-wego żaby odchodzą gałązki do leżących obok mięśni, szczególnie, jeżeli te gałązki były przecięte. Zastosowanie atoli rozbrojeń kondensatora do oznaczeń pobudliwości różnych miejsc tego samego i nerwu, dało wyniki najbardziej zbliżone do wyników PflUgera, mianowicie, że w nerwach wyciętych pobudliwość wzmaga się od dołu ku górze^ od mięśnia ku ośrodkowi. Tak naprzykład w moich doświadczeniach energia potrzebna do wywołania najmniejszego skurczu wynosiła w 1 przypadku: w górze 0,0016 ergi, w środku 0,0027. w dole 0,0050; w drugim: w górze 0,0016, w środku 0.0024, w dole 0,0042. Niekiedy wahania te były o wiele większe.
Pomimo tych doświadczeń z kondensatorem, doświadczenia w tej kwestyi wogóle nie sprawdziły przypuszczeń PMugera, co do narastania stanu czynnego w nerwie w kształcie lawiny, jednakże nasuwały one nowe pytanie do rozstrzygnięcia, a mianowicie w jaki sposób samo przecięcie nerwu lub odchodzących od niego gałązek może zmienić pobudliwość nerwu. * Pytanie to jest rozstrzygane w sposób najrozmaitszy. Za najprawdopodobniejszą przyczynę możemy uważać działanie słabych prądów elektrycznych, które na