FIZYOLOGIA ZMYSŁU SŁUCHU 583
Skutkiem tejże ulegają tony cztero kreślonej oktawy, cdi, /*, a4, <74, wzmocnieniu, wzmocnienie to odpada przy wypełnieniu przewodu.
Ciepłota przewodu zewnętrznego może albo odpowiadać temperaturze badanej pod pachą, zwykle atoli od niej o 0,1—0,3° ma być niższą, przy cierpieniach mózgu może przewyższać ciepłotę mierzoną pod pachą od 0,1° aż nawet do 1°.
Zwężenia przewodu zewnętrznego muszą być znacznego stopnia, by upośledzić bystrość słuchu; dopiero atoli prawie zupełne zatkanie przewodu upośledza wybitnie słuch.
Przewodnictwo fal głosowych do ucha zewnętrznego jest podwójne, drogą powietrza i drogą kości.
Przewodnictwo powietrzne polega na tym, iż fale drogą przewodu zewnętrznego, błony bębenkowej i kosteczek słuchowych dostają się do ucha wewnętrznego.
Przy przewodnictwie kostnem fale głosowe wywołują wstrzą-śnienia w samej kości, wstrząśnienia te wprost przenoszą się na ucho wewnętrzne.
Niektórzy odrzucają t. zw. przewodnictwo czysto kostne i przyjmują przewodnictwo t. zw. kostno bębenkowe, przyjmując, iż drgania udzielające się kości, wtórnie dopiero drogą błony bębenkowej i kosteczek słuchowych przechodzą na ucho wewnętrzne, wywołując wrażenia słuchowe.
Dla człowieka ma znaczenie tylko przewodnictwo powietrzne, przewodnictwo kostne, ewentualnie kostno-bębenkowe znaczenia prawie żadnego nie ma.
Według Bezolda fale głosowe, przechodzące drogą powietrza na kość, nie mogą wywołać wrażenia słuchu ani dla dźwięków mowy ludzkiej ani dla tonów, o ile zamknięcie przewodu zewnętrznego jest dostateczne, by uniemożliwić dostanie się fal drogą naturalną do ucha.
Przewodnictwo kostne ma znaczenie u zwierząt. U ludzi przewodnictwo to służy do celów rozpoznawczych cierpień ucha.
Jeżeli stroikiem drgającym c dotkniemy się środka czaszki, to człowiek o słuchu obustronnie normalnym podaje, iż słyszy ton albo w miejscu dotknięcia stroikiem, w całej głowie lub też jedno-miernie w obu uszach. Jeżeli teraz albo sztucznie zatkamy ucho lub też jeżeli istnieje jakaś zmiana patologiczna, obejmująca jakąś część ucha, służącego do przewodzenia fal głosowych t. j. przewodu zewnętrznego, błony bębenkowej lub ucha środkowego, to