84598 skanuj0007 (216)

77.    Globe and Mail, 9 maja 1945.

78.    łan Colvin, Chief of Intelligence (Szef wywiadu), Victor Gol-lancz, Londyn, 1951, str. 214.

79.    Fred C. McKenzie, The Greatest Illusion: The Death (?) of Adolf Hitler (Największa iluzja - śmierć (?) Adolfa Hitlera), 1995; cytowana na stronie: www.blackraiser.com/nredoubt/identity.htm.

80.    Toronto Daily Star, 28 kwietnia 1945.

81.    Nevada State Journal, 29 kwietnia 1945.

82.    Hamilton Spectator, 2 maja 1945.

83.    New York Times, 2 maja 1945.

84.    Salamanca Republican-Press, 2 maja 1945.

85.    Tamże.

86.    Michael Beschloss, The Conąuerors: Roosevelt, Truman and the Destruction of Hitler’s Germany, 1941-1945 (Zdobywcy - Roose-velt, Truman i zniszczenie hitlerowskich Niemiec - 1941-1945), Simon & Schuster, Nowy Jork, 2002, str. 226.

87.    New York Times, 2 maja 1945.

88.    Hamilton Spectator, 2 maja 1945.

89.    Globe and Mail, 2 maja 1945; Hamilton Spectator, 2 maja 1945.

90.    Wyrażenie „cios w plecy” (z niemieckiego DolchstoBlegen-de) odnosi się do mitu i propagandy oskarżeń popularnej w Niemczech w okresie po I wojnie światowej i przez całą II wojnę światową głoszącej, że przegrana Niemiec jest rezultatem szeregu czynników wewnętrznych, a nie nieudanej militarnej geostrategii. Teoria ta głosiła w szczególności, że społeczeństwo zawiodło, nie reagując na „patriotyczny zew” w rozstrzygającym momencie, a niektórzy wręcz rozmyślnie „sabotowali wysiłek wojenny”. Była ona echem epickiego poematu Pieśń o Nibelungach, w którym Zygfryd, pogromca smoka, zostaje podstępnie zamordowany ciosem w plecy. - Przyp. tłum.

91.    Hrabia Folke Bernadotte, „Accounts Of Fuehrer’s Last He-roic Fight Are Pure Myth” („Opowieści o ostatniej heroicznej walce Hitlera są całkowitą fikcją”), Hamilton Spectator, 5 września 1945.

92.    Hamilton Spectator, 3 maja 1945.

93.    Globe and Mail, 2 maja 1945.

94.    Drew Middleton, „Story of Hitler’s Death As Hero Decla-red a Lie” („Opowieść o bohaterskiej śmierci Hitlera to kłamstwo”), Globe and Mail, 3 maja 1945. Warto, zauważyć, że według relacji samego Bernadotte Himmler powiedział mu, iż „Hitler prawdopodobnie już nie żyje, a jeśli nie, to umrze w ciągu kilku dni”.

95.    Toronto Telegram, 2 maja 1945.

96.    Lee McCardell, „Assert Hitler Almost Normal On February 15” („Zapewnienie, że Hitler był całkiem zdrowy 15 lutego”), Hamilton Spectator, 1 maja 1945.

97.    Na przykład według marszałka polnego Kesselringa, który widział Hitlera po raz ostatni w połowie kwietnia, Hitler „wydawał się być w doskonałym zdrowiu”; Howard Cowan, „Kesselring Most Sur-prised Hitler Remained In Berlin” („Kesselring bardzo zaskoczony, że Hitler pozostał w Berlinie”), Hamilton Spectator, 10 maja 1945.

98.    Globe and Mail, 3 maja 1945; Hamilton Spectator, 3 maja 1945.

99.    Globe and Mail, 3 maja 1945.

100.    Christian Goeschel, „Suicide at the End of the Third Reich” („Samobójstwo u kresu Trzeciej Rzeszy”), Journal of Contemporary History, 2006; 41(1), str. 155.

101.    W.K. Winogradów, J.F. Pogonyj, N.W. Tiepcow, Hitlefs Death: Russia ’s Last Great Secret from the Files of the KGB (Śmierć Hitlera - ostatnia z wielkich tajemnic Rosji z archiwów KGB), Chaucer Press, Londyn, 2005, str. 236.

102.    Cytowane w Omer Bartov, Soldiers, Nazis, and War in the Third Reich (Żołnierze, naziści i wojna w Trzeciej Rzeszy), Oxford Uni-versity Press, Nowy Jork, 1991, str. 110.

103.    „To Destroy Hitler, Whether Man or Myth” („Zniszczyć Hitlera, bez względu na to człowieka czy mit”), Toronto Daily Star, 18 lipca 1945.

104.    Rzekome „Pamiętniki Hitlera” zakupił niemiecki tygodnik Stern, który 25 kwietnia 1983 roku wydał specjalny numer poświęcony tej „sensacji”. Dzienniki kupował dla Sterna, przy okazji zostawiając sobie sporą prowizję, dziennikarz Gerd Heidemann i zarazem zapalony kolekcjoner pamiątek z okresu Trzeciej Rzeszy. Pisane odręcznie Dzienniki liczące w sumie 62 tomy uratowane zostały rzekomo z katastrofy samolotu ewakuującego rzeczy Hitlera, do której doszło pod Dreznem. Sprzedawca podawał się za pośrednika, emerytowanego generała, który przechował pamiętniki w NRD i po latach przemycił je w na Zachód. Publikacja wywołała konsternację historyków, których część skłaniała się do uznania ich za autentyczne. Ostatecznie analiza materiału - papieru i atramentu - wykazała, że są one wykonanym grubo po wojnie fałszerstwem. Twórcą okazał się rzekomy pośrednik, a w rzeczywistości fałszerz ze Stuttgartu, Konrad Kujau, który specjalizował się w podrabianiu pisma i rysunków Hitlera. Kujau był też „autorem” 700 obrazków opublikowanych w roku 1983 w albumie Adolf Hitler: The Unknown Artist (Adolf Hitler - nieznany artysta). Kujau i Heidemann zostali skazani na karę czterech i pół roku więzienia. Stern zapłacił za Dzienniki 10 milionów marek. - Przyp. red. na podstawie Wikipedii.

105.    Ron Laytner, „The First Astronaut Was A Woman” („Pierwszym astronautą była kobieta”), Edit International; www. edi tinternational.com/printstory.php?cat=42f3cd58d6fcl&sub=44e-e0674d77d6.

106.    Robert E. Work, „Last Days in Hitler’s Air Raid Shelter”, Public Opinion Quarterly, Zima 1946-1947; 10(4):565-81. Inny przekład tego samego raportu znajduje się w książce Hitlerś Death, ale bez adnotacji, że Reitsch potwierdziła go.

107.    Pełny dokument jest dostępny na stronie: www.thesmoking-gun.com/archive/nurseflegell.html.

108.    „Text of British Report Holding Hitler Ended His Life” („Tekst brytyjskiego raportu utrzymującego, że Hitler zakończył swoje życie”), New York Times, 1 listopada 1945.

109.    Tamże.

110.    W.K. Winogradów, J.F. Pogonyj, N.W. Tiepcow, Hitler’s Death..., str. 238.

111.    „Text of British Report...

112.    www.nizkor.org/ftp.cgi/imt/nca/nca06/nca-06-3735-ps.

113.    Patrz Hanna Reitsch, „The Last Journey to Berlin” („Ostatnia wyprawa do Berlina”), w: Flying Is My Life (Latanie jest moim życiem), Putnam’s Sons, Nowy Jork, 1954, str. 220-237. W tym czasie loty Greima i Reitsch nie były jedynymi lotami do i z centrum Berlina. W swojej książce Reitsch wspomina jeszcze o co najmniej dwóch innych.

114.    W.K. Winogradów, J.F. Pogonyj, N.W. Tiepcow, Hitler’s Death..., str. 43.

115.    Carter P. Hydrick, Critical Mass: The Real Story ofthe Birth of the Atomie Bomb and the Nuclear Age (Masa krytyczna - prawdziwa historia narodzin bomby atomowej i epoki atomu), 1998; dostępna na stronie: www.bibliotecapleyades.net/ciencia/atomicbomb/ chapl2.htm.

116.    Formacja o charakterze pospolitego ruszenia użyta przez Niemców w ostatniej fazie II wojny światowej. Została powołana do życia dekretem podpisanym przez Adolfa Hitlera 25 września 1944 roku. - Przyp. tłum.

117.    Zbrojne oddziały niemieckiej nazistowskiej formacji paramilitarnej Schutzstaffeln (Szwadron Ochronny), znane również pod skrótem SS. - Przyp. tłum.

118.    Dieter H.B. Protsch, Be AU You Can Be: From a Hitler Youth in WWII to a US Army Green Beret (Bądź kim chcesz być - od hitlerowskiego młodzieńca z czasów II wojny światowej do Zielonych Beretów armii USA), Trafford Publishing, 2004, str. 32.

119.    Keitel stwierdza w swoich pamiętnikach (str. 261), że był tego dnia w Dobbinie, co potwierdza wiarygodność Reitsch. Dodaje ponadto, o czym nie wspomina Reitsch, że był tam również Himmler. Wilhelm Keitel, In The Serrice Of The Reich: The Memoirs of Field Marshal Keitel (W shiżbie Rzeszy - wspomnienia marszałka polnego Keitla), pod red. Waltera Goerlitza, Focal Point Publications, Londyn, 2003.

120.    Reitsch, Flying Is My Life (Latanie jest moim życiem), str. 235-236.

NEXUS • 37

LIPIEC-SIERPIEŃ 2008