CCF20110611069

Autonomizacja- kierunek w jakim powinien rozwijać się uczeń. On ponosi odpowiedzialność za sukcesy i porażki

Indywidualizacja nauczania?

Czyżby?

Nauczanie grupowe- taka sama wiedza, taki sam zestaw ćwiczeń-> czy aby uczeń ma szansę się określić?

Nauczanie szkolne stoi w opozycji do indywidualnego (nawet w przypadku zadań domowych) Niemożliwe aby nauczyciel dotarł do każdego ucznia- autonomizacja? Jeśli przyswajane wiedza i sprawności pozwalają uczniowi na wykorzystanie ich w życiu, to tak

Autonomia kontra półautonomia

Autonomia

Względne pojęcie

Nie można oczekiwać, że każdy uczeń ją osiągnie (nie przejawia się, nie jest pożądana)-> brak celów

w nauczaniu

Półautonomia

Podejmowanie konkretnych inicjatyw i decyzji przez ucznia np. traktowanie nauczyciela jako przewodnika (świadome, zamierzone działanie)

Półautonomia to 50% wkładu ucznia?

NIEI

To współuczestniczenie w kierowaniu własnym samorozwojem Elastyczna współpraca uczącego i nauczającego Ważny charakter instytucjonalno- kulturowy!

Powód?

Przyzwyczajenia uczniów (bierność intelektualna, brak zainteresowania w wykorzystaniu zdobytej

wiedzy) -> trudno zmienić ich nastawienie do nauki autonomii

Hierarchiczność szkół-> brak partnerstwa oraz brak dzielenia się odpowiedzialnością

Nawet nauczanie uniwersyteckie utrudnia definiowanie celów nauczania i określenie indywidualnych

programów studiów (mamy zaliczenia, dyplomy, egzaminy)

Autonomia a poziom zaawansowany

Poziom zaawansowany odznacza się wysokim poziomem autonomii w komunikacji i w dalszym dokształcaniu. Samodzielność ta jest naturalna etapem w edukacji.

Najskuteczniejszą drogą do budowania autonomii jest budowanie indywidualnej kompetencji komunikacyjnej (autentyczność uczenia) i zaangażowanie ucznia w proces odkrywania właściwości języka obcego.

Rola nauczającego?

Autonomizacja stopniowa

Wyczulenie na napotkane trudności i kłopoty

Jak?

Uwzględnienie perspektywy uczącego się Wytyczenie celów Pomoc w planowaniu Przygotowanie wyników Ocena wyników Zalety autonomizacji:

Stymulowanie samorozwoju

Wykorzystanie potencjału uczącego się

Szybsze kształtowanie tożsamości w języku obcym

Poprawa sprawności komunikacyjnej (także w języku ojczystym)

Samouctwo:

Autonomia jest mało doceniana w rodzinie jak i w szkole (tu: „przerabianie" materiału)

W odróżnieniu od samodzielnej nauki, autonomizacja jest świadomie kształtowana (szerszy wachlarz strategii i ich racjonalne wykorzystanie).

cr 3 a> ^ a

co

N

O

N

ct>

3

Autonomizacja stopniowa i świadoma wzbudza chęć rozwijania wśród uczniów

Celowość współpracy:    CD , . N

Dlaczego?    2-^0

Uczeń może mieć problemy z wytyczeniem celów uczenia zwłaszcza jeśli to pierwszy JężykpębsjjS

N-

Nauczyciel nie może zastąpić ucznia w uczeniu si|®

*-<

77

“-i

O

33

7?

LI I R 1111

33

O

C/!

c-+

rCP

33

c

3

ta

33

ta

3

CD

Ważna równowaga w celu zwiększenia autonom^

Rola nauczyciela:

Rozpoznanie problemów ucznia    HasłSSSłSffi

Wspieranie wysiłków w przezwyciężaniu problerrjfel/łjlzfiiS ® *    ___i__

te

3

n

Rozwijanie indywidualnych zdolności uczenia się §^§^l§^,fj^§ⁱ|⁾⁰P^rzez budowanie sapjodSfelnffici Inicjowanie i stymulowanie pracy indywidualnej asasassa    ^ P3

Wspieranie spontanicznych, osobistych wysiłków B®fc8gPBiięS zapewnienie im ewainacj§ zewnętrznej    SBSBUBSI    2. Et

3

n>‘

Zapewnienie szacunku, zaufania, życzliwości    SSaBBHBH    ^

Cenne umiejętności nauczyciela: zdolność przystosowania się i elastyczność    <^2

Harmonia dydaktyczna:    3 13

3

£.

rte

o

N

na jaką ją stać. A nauczający?-> wspieranie w przygotowaniu i monitorowaniu działań^.

Interwencja nauczyciela?    /o

Powinna mieć miejsce przed i po wykonaniu zadania    to

Zastosowanie harmonii dydaktycznej:    3

Nauczający i uczący się, którzy :    ₃

Zgodni są co do celu i współpracują ze sobą    te

Opierają swój wybór na podzielanych opiniach czym jest język, komunikacja językowąrpjak^iabywać umiejętności w tym zakresie Zachowują systematyczność i stabilność

Dążenie aby w danej sytuacji osoba ucząca się wykonywała zadanie z maksymalną satspdżielnf^cią,

(Z>

-o

33

—s

N 0>

"7 *<

o_

O

t/3

fte

’"S

s»

*

a

N

rs

S*

3

cd

cr

o

jr

o

a

ts

C

ST*

c

CL

O

O

N

3

0>

5=

'<

o*

?5‘

N-

cd

o

Cii

“O

P

3

CD

Nadrzędnym celem w autonomii jest utworzenie partnerskiego układu tak aby uczącyirśię ęsógłcDbejść ^ się bez przewodnika (nauczającego)    ^ ź w-

s.

CD*

3

cP

"O

N

CD

3

CO

O

CT

CD*

CD

N-

CD

I? « S S S * £ ti Si B ił V W e ?, 8 3 ł i »t s « S SS*8B8** E IS S 1 S f. S * » łS « i: a 9. S KK989S3# SAHHSSSai SUS!żlil 5' u n _;; , ii S fi a SS B 6 v S 3 it 8 9i 8 ił. U *)!

Hlllltl

■■■■llll

lllfllll

P

cr

N

CO

O

N

rP

O'

T3

O

O

CD

co

■IIIIIS1

IISHI8II

■lllllll

iimiia

I1IIBRII

IIIRII1I

CD

CO

<—k

O

*