DSCN1728

Klient 77

I yszka A . 1985. Badania nad strukturą społeczeństwa polskiego. Próba typologu stanowisk |w;J O społeczeństwie i teorii społecznej. Księga poświęcona pamięci Stanisław a Ossowskiego, pod red E Mokrzyckiego. M Otierskicj, J. Szackiego. PWN. Warszawa.

Wesołowski W., 1995. Procesy klasotwórcze ii teoretycznej perspektywie (w:J ludzie i instytucje Stawanie się ładu społecznego Pamiętnik IX Ogólnopolskiego Zjazdu Socjologicznego. I. I. Wyd UMCS, Lublin.

Zaborowski W . 1988. Postrzeganie społecznych nierówności Z badań nad świadomością społeczności wielkomiejskiej. PWN. War szawa.

Włodzimierz Wesołowski (1995. s. 307) nawiązując do rozróżnień dokonanych przez \1axa Webera. wyróżnia w obrębie współ-czesnego społeczeństwa polskiego następujące klasy: klasę robotniczą, klasę chłopską, jrobną burżuazję. inteligencję i specjalistów. klasy uprzywilejowane d/ięki własności i edukacji. Ryszard Dyoniziak jako zasadnicze elementy struktury społeczeństwa polskiego wskazuje: klasę robotniczą, klasę chłopską, inteligencję i pracowników umysłowych, warstwę rządzącą, warstwę prywatnych producentów (poza rolnictwem) i handlowców, warstwę spółdzielców oraz warstwę sprzedawców ulicznych (zob. [Społeczeństwo... 1992, s. 15-44]).

Zaobserwować można pewną niechęć do używania pojęcia „klasa społeczna”. Pojawiają się głosy, żc klasy w ogóle nie istnieją. Z jednej strony uwidaczniają się tu reakcje na wieloletnią dominację ideologii marksistowskiej, z drugiej natomiast wyraźnie ry^sujc się potrzeba ścisłego określenia lub zredefiniowania pojęcia klasy społecznej. Sam termin jest przy tym kwestią drugoplanową niezależnie od nazwy istotnym czynnikiem, który winien być uwzględniony w analizach socjologicznych, jest wewnętrzne zróżnicowanie i podział społeczeństwa na zasadnicze grupy (lub ewentualnie zbiory - zob. [S. Kozyr-Kowalski •995. s. 333J). (A.S.)

Zob. agregat, dcprywacja. dychotomizacja, ethos.

społeczna, ideologia, interes, koncepcja kompozycji, konflikt społeczny, nomenklatura. antologia społeczeństwa, podklasa, ruchy społeczne, socjologia ekonomiczna, struktuni 'Mcczna. zbiorowość społeczna Literatura:

•żahrendorf R, 1959. Ctass and Ctass Conjhct [ⁿ tndustriał Society, Stanford Univ. Press. Stanford

Moorc W.. 1975. O niektórych zasa-"^aclt uwarstwienia (w:) Mement) teorii so-logicznych Materiały da dziejów współ-' •^>v'"y Socjologa zachodniej, wy ból W Dcr-A Jasińska-Kama. i Szacki. PWN, "•szawa.

Domański H |<*>. o, . niej. IFiS PAN,

Umilton M„ Hirtrowfc^ _m, ... rÓWoic, .1poleOK „ _n,r,rjL^>'^h*

han. wJ£Z^bywk ,wó^

T, • T- s? -*

iwt- ■ ^spoleę:"'«*a polskiego Iw i ^{l ,utw}‘ totyucje. Stawanie się ładu f₀₀/L

PWN. wiJjM^- ‘^ln,bune spolnznrj.

^PiTr*A^w ; !?”■ ^KUaa ***=no 1-1

‘ ^{lm% n,}k katolickiej nauk, społecznej. pod red nauk \V Piwowarskiego, Pax. WydMwjo-narzy Klarctynów ..PaJabnT. Warszawa. Społeczeństwo w procesie zmian Zarys socjologu ogólnej. 1992. aut.: R Dyoniziak. K Iwanicka. A. Karwińska. L Pucek. Uniscrsitas. Kraków.

Klient, „osoba, która korzysta z własne zoli z usług drugiego człowieka bądź in tytucji" [P. Delooz, M.-L. Lópcz 1995 54]; tennin coraz częściej zastępujący ojęcic pacjenta lub podopiecznego. Jego losowanie ma na celu podkreślenie zmiany posobu podejścia do problemu pomagania ,nvm. Odpowiedzialność za proces terapi ib opieki spoczywa nic tylko na jedne tonie. Akcentuje się podmiotowość . rów opruwność obu stron tego procesu; .cl „ r/ebę współpracy w dążeniu do ostągntę wspólnego celu W tej zmianie term, olouicznei zmierza się do umknięcia noga

SS tonowji witych Si, * m