img131 (15)

■•rj'^U'CL

sQ,o-

\(gpft|SIOW.)HS

/2Ó dołożenia teorii Dcby*a«Mtlekc!a ogmnic/nją /okres jej slosuwalnołci ponieważ: a) zaniedbuje się oddzialywaniajonów * rozpuszczalnikiem .

zaniedbuje się sil/ krótkiego: zasięgu, rozpatrując tylko oddziaływania sil kulombowjkich między jonami il//.?•«< ^

. /Tc» uwzględnia się porządkujące działanie peta elektrycznego wprowadzając model chmury Jonowej    \ _t    i

fi

M

k, t

otć kwasu solnego spadnie dziesięciokrotnie, to SEM tego ogniwa; wz/olnic    »*i i 7 •

spadnie

c)    o59.1mV ’    •*    \    _; .

d)    o I UJ mV .    . .. i-j. ^<Lff “/y!?__

e)    wzroinic o 118.2 mV    '⁴ ^ Ci *

5 Jclcli kwas octowy ma *la!\ dysoejaeji w wodzie rÓNvn^ 1x1 Q’\ to O.C-ÓI molovsy

roztwór tego kwasu będzie miał pH równe około    -j., .    ,

o 2

f d) J    .    ^ . IttWiO ujty

0 6

' 6 Który z podanych elektrolitów w roziworre I nilimolowyTn ma największy silę

jonowy    , > ^ I UźJZlC. zr.

a)    fosforan sodu    •/ )    /    -» /    .    ^

b)    dwuchromian poLasu <-Cr^C>^v<J    < ^    O ^ *

c) . sia/cun Iclazn (11)    ^    ^

\<oy siarczan żelaza (111)

7 Teoria Anheniusa:    *

wyjainia zadowalająco uchowanie się clcktrolilów słabych

b)    rólAice między elektrolitem mocnym I stabyin tłumaczy tylko różnym stopniem dysoejaeji *

^c)    wyjainii zadowalające zachowanie się elektrolitów mocnych I słabych ,

³ X Przewodnictwo wlaiciwc 0.001 molowego roztworu octanu sodu w 25*C wynosi

0.!$xt0'⁴ on^cnf*. PrzcwodnieUvo fó^wow.nżnikowt tego roztworu (cm^,mo)‘^,om‘^,) ’⁴ “ •

rł* _ LA * ¹ «£, «-<\S    i

' .'V J

lo^:

^:l

p wartoić 28 ) m

c) 172

« -yd) uwaiArozpuszculnikzairodowiskoobcjętne 3^ćawo roicicńczcń Osns-alda:

'ti Jcili przewodnictwo równoważnikowe 0.10 n rn/lworu KCl w 2S*C ma warto{ćil2') _em^,mor^,om*¹. Co przewodnictwo wl&Jciwc (om^cm’¹) tego roztworu będric równe:

. .iLiataio-;.    :    ;

“Hf U9xlO-‘

dj i^io-¹ ■•.•:;    ;

16    Olcfclrod? wodorowa

.<^jy j«l citltiroJl p!crw«ci;o foduju "' jej potencja! lalciy liniowo od pi! roztworu

lktada ii, z elektrody 1*1 zanurzonej w roztworze jonów H* tdy akrywnoiei wjzyjlkich rcauentów równe jest I, jej potencji! równa iię zero we wizystkich temperaturach

17    Efekt rclaluacyjny wynika z:

’ Y7y zaburzenia jymetrii jferycznej chmury jonowej f 2? związany jcai z czatom relatiaeji ef nie ivp!ywa na ruch jonu centralnego !• '✓iUma hamujący wpływ na ruch jonu centralnego

. U iWwnouiagę dyiocjacji alabyeh kwatów niekiedy ctiarakieryzujc się przez wiclkoió pK. Oznacza ona

n^^aj ujemny logarytm ze Stałej dysocjacji

*    b) pH w roztworze słabego kwasu    w

! c) ujemny logarysm ze stopnia dysoejaeji

^ 19 Zaznaeryó pary substancji, które tworzy roztwory buforowe JGy NH.OHICHjCCONH,

•    fh) HCH IKON    ttiui . <£•>., i

-^HCliNaCt

' /~V| 6? ó?~iw

■mrurr*

? I joncn\ccntr3lnym atmosfer/jonowej motcbyć

V.d!.••*> o znaku prxceiwnym do atmosfer/ jonowej ul tylko anion    _

’    ^^jakikolwiek jon w rorsworze    _w

2 W bardzo rozcieńczonych roztworach mocnych elektrolitów wraz-ze waz stającym stężeniem etektrolitu

aX wprost proporcjonalnie do stężenia wzrasta przewodnictwo róvrnow3iniko'wc ^o/wprost proporcjonalnie do stężenia wzrasta przewodnictwo wlajciwc

c)    pozostaje stałe przewodnictwo równoważnikowe

d)    powstaje stale przewodnictwo wlaiciwc    '

ⁿ ^ Eff^cwo^^/'*^cl'^vo wlaiciwc elektrolitów jejt równe    •. ^    ^

/ay odwrotnokl oporu •*.:£    V    ^ '

-r^ffiyjcst przewodnictwem 1 cm^oztworu —ęćjjodwrotnołci stałej proporcjomInolci w prawic Ohma 4 TJdli w ogniwie galwanicznym    I alnOlHClMlH&jCI/OiHg ^w 2$*C irednia

i róz] \;; --

t, ■    ⁵* * Łfeb] •' .

%‘iiw,> *■ i2fl = L'^1_[0

V •    ‘ lt“.'‘^>

I u

^c 9 Przewodnictwo wlaiciwc ze wzrostem stęlcnia elektrolitów;

na ogól roinic C* y- /!    ll»*.4 *    ,

b)    dla elektrolitów słabych przy bardzo duiych jtęŁinUch ponownie maleje.

c)    roinle wprost proporcjonalnie    •

d) dla elektrolitów słabych rointe w całym zakresie stęŁcó    { ! :

⁹ 10 Teoria Dcb/a-HOckcla stosuje się tylko do:    •    *    > |,

a> elektrolitów mocnych o się leniu > 0,0 IM    . ;. ;

elektrolitów mocnych o stężeniu <0,0IM    j i * ‘

ej elektrolitów słabych bardzo rozcicócionych    ..    [ ' •

d) żadna z powyższych odpowiedzi nie Jest prawdziwi    j I 1'

’’ II SV czasie pomiaru przewodnictwa rozporów etcklrolitów eliminuje się polaryzację _ .

elektrod    ; J.J: ;    ‘.i    ; *

: * a) pokryciem elektrod czernią, platynowy    \ i : •;|t :

/m) stosując pra,d zmienny    j • { • _# ! ['

**2) stosując nicpolzme rozpuszczalniki    ^:. jJ    •

12 2U braki leoni elektrolitów Arrheniusa należy uznać to, żo *    ! '^9-IJ‘Ś * *.’

^r"*    a)’ nic można przy jej pomoey opisać rozcieńczonych roztworów słabych;; .*:•

✓^clcktrolilów    ...... T”r*' ^:'¹'

_n    (fhf nśa można przy jej pomocy opisać itofciowo zachowania -się

J .►(“ elektrolitów    1.1- y-* ■

tak samo opisuje jeny w fażlc gazowej jak 1 w cicktej    { .[ . ** ; ‘ *

t^/a”) wyraża zależnoić stałej dysoejaeji j^;o funkcję stopnia dysoejaeji • *! J !, wymla . zwla^zck między Stępniem dysoejaeji a przewodnictwem równoważnikowym    ii*,

/kj wyraża stal^ dysocjicji jako funkcję przewodnictwa równowożstikowego w rozfworzc o stężeniu c 1 w rozcieńczeniu nieskończenie dużym : • ^-    ,^:

d) można go przedstawić graficznie jako funkcję liniowy t/A wzałcżnoJcl od c A M K0UW07 elektrolitów różnią się zasadniczo od rozrworów nic elektrolitów , następującymi wtasnoJciimi:    . _; •    |. I • J^:

elektrolity wykazuj*ą znacznie wyższe cUnicnic osmotycznc , elektrolity wykazują mniejsze obniżenie temperatury krzepnięcia ; . ^J /xh| clckuolity wykazują większe podwyższenie temperatury wrzenia ; \C*

'ojlT : o_tco{ 'Tn^woutuiCt'^ roCwiC/

i i.

N

is.

{iy; /-;{

■;:t

W -W