Obraz7 (21)

lok w. na 2 oksokwas .

<0«U (OOH f ooH

<ttv    CHl

<o®H    <ooi* i ¹

tcolł

Preparaty dwóch aminotransforaz odwracalnie przenoszących grapę aminową

ÓW

OH

TPtr

IG CYKLU KREBSA:

(OoH

cHł

\‘0

<ooH)

Uu.óc-Udo*

COOH ' 'cHi

l*o

— <**>*«&!

Co b

Uważa się, że głównym enzymem katalizującym deanńnację aminokw jest dehydrogenaza L-glutaminianowa współdziałająca z FAD. Reakcja ta jest odwracalna, inne typy deammacji

a)derakuracja (amoniakoliazy) deaminazy, asparaginowa, fenyioalamnowa u roślin fenyłoalanina ->kw. cytrynowy b {redukcyjna przebiega w glebach w warunkach beztlenowych, powstaje kw. i amoniak

24.REAKCJE POWSTAWANIA Co A: AcHyło Co A powstaje w procesie oddychania tlenowego w drugiej fazie H

Pełny aparat enzymatyczny cyklu moczniko- w ego znajduje się w mitochondriach Znaczenie tej przemiany u zwierząt polega na wydzielaniu amoniaku w postaci mocznika powstającego z katabolizmu białek i aminokwasów U roślin centralnym produktem cyklu jest energia, która w białkach tych organizmów występuje średnio w ilości 60%; wyższych niż w białkach zwierzęcych. Z tego względu może ona stanowić cenną rezerwę azotową, z drugiej produkt, w którym może się składować nadmiar aminokwasów Ponadto u roślin deammacja aminek w zachodzi na znacznie mniejszą skalę, więc wiązanie endogennego aminokwasu ma

15.    PROCES GLUKOGENEZY: Głukogeaeza;

Odwrócenie glikolizy (resynteza-głukoneogeneza- niedostateczne

organizmu w węgło- wodany). Spowodowana jest skierowaniem fosfoendopirogromanu wytworzonego z lew mlekowego i innych zw. na szlak glukoneogenezy Pirogronian nie może w prosty sposób odwrócony na fenołopirogronian z powodu bariery energetyczną. Reakcja ta przebiega przez szczawiooctan Trzy etapy procesu glikolizy nie mogą być odwrócone w procesie glikogenezy: 1) fosforylacja gtukogenowa 2 fosforylacja fruktozo-6-fosforanu do glukozo- 1 -6 fosforanu 3) przeniesienie reszty fosforanowej z kw fosfoendopirogronowego na ADP czyli wytworzenie samego kw. pirogronowego Resynteza glukozy zachodzi głównie w org zwierz. Glukoza tam powstaje wyłącznie w procesach gluko- neogenezy (zwierzęta nie są zdolne do przeprawa- dzania fotosyntezy), przy czym szczawiooctan musi być przekształcony w jabłezan. gdyż błony mitochondnalne nie są przepuszczalne dla szczawianu.

16. BIOSYN TEZA

TRIPALMITYNIANU GLICEROLU: BlMyateza gHcerołu.

1    glukoza jest fosforyzowana przez ATPi powstaje glukozo-6-fosforan oraz ADP. Reakcje katalizuje enzym heksokinaza.

2    gluk ozo-O- fosforan zostaje przekształcony przez izomerazę ghikozofosforanową w fruktozo-6-fosforan Podczas ją izomeryzacji zachodzi przekształcenie akłozy w ketozę

3    fruklozo-6-fosfbran jest fosforyzowany przez ATP i przechodzi w fruktozo-1,6-btsfosforan oraz ADP. Enzymem katalizującym tę reakcję jest fosfofruktok maza

4    akio za rozczepia fruktoz-1,6-bisfosforan na dwie trój węglowe cząsteczki aldehyd 3-fosfogbccrynowy i fosfodihydroksyaccton

5    fosfodi hydroksyaceton jest przekształcony do 3-fosfogłicerolu (ufosforyiowany glicerol)

17. MECHANIZM,ZNACZENIE TRANSAMINACJI:

może uczestniczyć w nią wiele naturalnych aminokwasów, ma ogromne znaczenie w przemianach materii gdyż pozwala oszczędnie gospodarować azotem, wytwarzać aminokwasy z odpowiadających im szkieletów węglowych. Przemiana ta katalizowana jest przez enzymy zwane aminotransferazami, polega na przeniesieniu grupy aminową z aminukw na 2 ok sok was .    .

coo H szczawiooctan »2oksoglutaran + L

L-gkrtaran + pirogronian—»2oksogłutaran + L alanina

Mechanizm procesu transami nacji- układ pierś- deniowy 5-fosforanu piryoksału lub pirydoksaminy

Reakcja transaminacji przy udziale 2-oksokw a szczególnie szczawiooctanu, 2-oksoglutaranu i pirogronianu stanowi ważne powiązanie między przemianami cukrów zwłaszcza w końcowym etapie ich rozkładu w cyklu kw. trikarboksyłowych Szkielety węgłowe takich aminokwasów lak asparaginian, glutaminian czy alanina dzięki temu powiązaniu mogą być spalane w tą formie do C02 i H20

18.ROLA I DZIAŁANIE KOENZYMÓW:

danie koenzymów polega na ich wiązaniu stechiometrycznym z substratem za pośrednictwem określoną jego grapy oraz z białkiem enzymatycznym Następnie w obrębie wszystkich tych połączonych składników dokonuje się odpowiednie przegrupowanie elektronów umożliwiające substratu, np

OH

Rys. Mechanizm sprzężenia koenzymatycznego z udziałem NAD+ I-wodzian 3-fosforan gliceraldehydu, 2- kw 3- fosfoglicerynowy. 3- kw. mlekowy, 4-kw. prrogronowy. Koenzymy dzieli się ze względu na typy reakrji, w których biorą udział: 1) koenzymy przenoszące protony i elektrony (współdziałające z oksydoreduktazami), 2) koenzymy przenoszące grapy czyli współdziałające z tranferazami, 3) koenzymy liaz, izomeraz i ligaz

19. Bl! DO W A I ROLA RN A:

RN A- kw rybonukleinowy występuje w cytoplazmie oraz w mitochondriach. w niewielkich ilościach w jąderku i chromosomach. Najwięcej znajduje się w rybosomach ok. 80% całego RNA. Cukrem w RNA jest ryboza Zasady wyst w RNA to: adenina, guanina, cytozyna i uracyl oraz niekiedy 5-metyłocytozyna, hipoksantyna, tymi na i inne. RNA ma mniejszą wagę cząsteczkową od DNA. Kw RNA tworzą przeważnie pojedyncze łańcuchy, w pewnych odcinkach mogą być spiralnie zwinięte Ich rola to: przekazywanie informacji genetyczną i pośredni udział w biosyntezie białka RNA dzieli się na : m-RNA- matrycowy RNA zwany informacyjnym stanowi 1-5% komórkowego RNA, powstaje w jądrze na matrycy cząsteczek DNA, stąd w postaci rybo- nukleoproteidów przechodzi do cytopłazmy przenosząc informację genetyczną z chromosomów do miejsc syntezy białek- rybosomów. t-RNA- zwany przenoszącym, stanowi ok. 15% ogólną zawartości kw. RNA. Cząsteczki t-RNA mają małą masę cząsteczkowq, biorą udział w transporcie zakty- wowanych aminokwasów do rybosomów

r-RNA- rybosomowy (strukturalny) 75-85% całkowitą ilości RNA w komórce. W połączeniu z białkami jest on zasadniczym elementem budowy rybosomów. Ma dużą masę cząsteczkową Rola jego polega na wytwarzaniu odpowiednią trójwymiarowej struktury, która umożliwia dołączenie do rybosomów m-RNA i t-RNA z aminokwasami

20.PRZEBIEG I ZNACZENIE FOSFORYLACJI NIECYKLICZNEJ: Neicykikuty transport 4 i fosforylacja niecykliczna

Fosforylacja niecykliczna bierze udział w procesie fazy jasnej fotosuntezy. W procesie fosf. niecykl. Tworzy się ATP i NADPH2 (siła asymilacyjna) W niecykliznym transporcie 6 uczestniczy Ps 1 iPs 11, energia słoneczna pochłonięta przez Ps I uruchamia przepływ 6 wybitych z P700, które są kierowane na łańcuch przenośników

C.są to: białko FSv, ferrodoksyna, flawoprotem, NADP, który ulega redukcji do NADPH2 przez ć wybite z P700 oraz protony pochodzące z podstawnika Luka elektronowa powstała w barwniku P700 musi być zapełniona aby dalej był dawcą 4 £ wypełniające luki w P700 pochodzą od barwnika P680, z którego nie są przekazywane bezpośrednio na P700 ale przez łańcuch przenośników białkowych, którymi są fbsfityna, plastochinon, kompleks cytochromów B6 i F, plastocyjanina Z wędrówką i z barwnika P680 na P700 jest sprzężona synteza ATP z ADP i kw. fosforowego. Proces ten nosi nazwę fosforylacji niecykliczną i odbywa się wg. Mechanizmu chętni- osmotycznego Mithela (wykorzystującego pompę protonową). Po wybiciu 4 z barwnika P680 powstaje w nim Kika uzupełniana i z cząsteczki wody. Woda ulega fotochemicznemu rozpadowi w obecności białek zwanych kompleksem uwalniającym tlen (w skład którego wchodzą manganoproteidy).

Reakcje katalizowane przez kompl Enzymatyczny

Niecyklicznemu transportowaniu 5 towarzyszy wydzielenie tlenu Fosforylację fotosyntetyczną nie- cykliczną można wyrazić reakcją:

Niecykliczny transport 4 zachodzi u wszystkich autotrofów z wyjątkiem bakterii purpurowych

21.BUDOWA 1 FUNKCJE NAD+ dimikleotyd nikotynoamidoadeninowy, w

jego skład wchodzi witamina PP czyli kw. nikotynowy zapobiegający chorobie skóry zwanej pelagrą Bogatym źródłem wit PP są niektóre pokarmy roślinne, ryby, mleko Produkty zawierające naczne ilości tryptofanu skutecznie zapobiegają tej chorobie gdyż można go przekształcić go w kw. nikotynowy a następnie w jego amid:

AMDP

Podstawową funkcją NAD+ jest współdziałanie z dehydrogenazami przy odwodorowaniu substrstu Np. dehydrogenaza alkoholowa katalizuje odwracalną reakcję przenoszenia dwóch protonów i 24 z etanolu na NAD+ a tym samym jego przemianę do aldehydu octowego:    'jyhP'*

oe\cO\

tłw.vDjJUeWv

&^x.O

COOH

crt

cooW

Kp.WłWcWj

1 )symeza cytrymanowa

2) hydrataza okenitowa

3) dehydrogenaza izocytrynianowa

4) kompleks dehydrogenazy 2-oksoglutaranową

5) dehydrogenaza bursztynianowa

6) hydrataza fomuranowa

7)dehygrogenaza jabłezanowa.

W czasie I obrotu cyklu Krebsa uwalniane są 2 cz. C02, dla spalenia 1 cz. glukozy trzeba 2 obrotów. Aby cyikl Kr. krążył potrzebny jest kw. szczawiooctowy. Znaczenie cyklu Krebsa w organizmach

1)    Główny producent C02 w organizmie wykorzystywanego do procesów katabolicznych

syntezy zasad azotowych i biosyntezy mocznika.

2)    Dostarcza kwasom zredukowanych koenzymów N ADH + H+, FADH2, w których zawarta jest potencjalna energia chemiczna wyzwalana w postaci ATP o ładunku dodatnim.

3)    Dostarczanie metabolitów niezbędnych do biosyntezy wielu zw , np. ketoglutaran i szczawiooctany do syntezy aminolcwwaów..

23.MECHANIZM I ZNACZENIE DEAMINACJI:

Deaminacja

aminokwasów powoduje wydzielanie się amoniaku, w wyniku czego powstaje 2-oksokwas lub rzadziej kw. nienasy- eony. Wyróżnia się 2 typy deaminacji 1) deaminację oksydacyjną gdzie enzymy mogą współdziałać z NAD+ łub NADP+, FAD lub FMN. Reakcja deammacji jest nieodwracalna:

<XVM.vVA.ctMje.'i

W CuMuriiuo,')

^C-c-tooH-ł&SU^

o o ^p bW-o

Ol -t

CO    . ■+ 25.BUDOWA I ROLA DNA:

DNA- kw. deoksyrybonukleinowy, występuje w chromosomach obecnych jądrach komórkowych oraz u niektórych wirusów. Również występuje w organellach cytopłazmy: chloroplastach i mitochondriach, DN Aza warty w chromosomach jest wyjściowa matrycą w syntezie białek, jest substancją genetyczną Składnikiem cukrowym jest deoksyryboza Występują 4 zasady: adenina, guanina, cytozyna, tymma, niekiedy spotyka się 5-mctyłocytozynę. Cząsteczka kw. DNA składa się z dwóch łańcuchów poiinukieotudowych skręconych w spiralę dookoła tej samej osi Te łańcuchy utrzymywane są razem za pomocą wiązań wodorowych występujących pomiędzy