28162 kralI

c)    obliczenia termiczne, określające różnice temperatur w wykładzinie, izolacji, a przede wszystkim w płaszczu komina, w celu obliczenia termicznych momentów zginających i sprawdzenia skuteczności izolacji płaszcz*.,

d)    obliczenia dynamiczne, mające na celu określenie podstawowego okresu drgań własnych komina oraz wartości współczynnika dynamicznego, zwiększającego obciążenia od parcia wiatru na komin,

e)    obliczenia wytrzymałościowe sprawdzające, czy naprężenia wywołane obliczonymi siłami i momentami zginającymi nie przekraczają naprężeń dopuszczalnych.

Potrzebne wartości statyczne trzonu komina najlepiej jest zestawić w postaci tabelarycznej (tablica 7).

Zgodnie z normą kominową, ciężar własny komina należy ustalić jako sumę ciężarów poszczególnych segmentów komina. Zespół wszystkich segmentów położonych powyżej badanego przekroju określa się nazwą kolumna.

Przy wyznaczaniu objętości ścian komina, w celu obliczenia jego ciężaru własnego, pomija się ozdoby architektoniczne, gzymsy, przewężenia itp., natomiast uwzględnia się obciążenia stropami odpopielającymi i lejami zsypowymi wraz ze znajdującym się na nich popiołem, a także galerie oświetleniowe na kominie, przyjmując ich obciążenie użytkowe 100 kG/m².

Przy obliczeniu Statycznym trzonu komina i sprawdzeniu jego stateczności należy uwzględnić dwa przypadki: płaszcz z wykładziną i płaszcz bez wykładziny. Również przy obliczaniu posadowienia płyty fundamentowej należy sprawdzić taki przypadek obciążenia, gdy komin jest bez wykładziny i fundament nie zasypany ziemią. Jak z powyższego wynika, oddzielne zestawienie obciążeń w kolumnie 5 i 7 tablicy 7 —- jest celowe i przydatne.

Współczynnik stateczności trzonu komina murowanego cp_s określa się stosunkiem momentu od ciężaru własnego kolumny do momerftu obciążenia wiatrem (kolumna 11), obliczonych względem punktów obrotu leżących na krawędzi przekroju. Współczynnik ten w każdym przekroju trzonu komina murowanego powinien wynosić co najmniej 1,7.

Kominy o wysokości większej od 70 m lub przenoszące dodatkowe obciążenia pionowe, jak np. zbiorniki na wodę, wymagają obliczeniowego sprawdzenia sił krytycznych. Przybliżone wzory do tych obliczeń są podane w p. 2.10.2. normy kominowej PN-64/B-03004. Współczynnik wyboczenia <p_w całego komina. określony stosunkiem siły krytycznej do maksymalnej siły rzeczywistej powinien spełniać warunek

<Pm>2,5.

Ciężar własny płaszcza, izolacji i wykładziny oblicza się dla poszczególnych segmentów trzonu komina ze wzoru

Gn = \,Sl(D_g+B_A-2d) -d-h-y,

według oznaczeń objaśnionych rysunkiem 41, przy czym y jest ciężarem objętościowym określonego materiału.

^ m

		1	Poziom	letmęfrmj promień 1m	Grubość ■ ścianki	Wimchinc trmisipi.	Wemelnm ■ {ram * ty ft
		§		mi komina	ieibstow]	makom	śuny kmim
					w cm	wcm
		*!	+ 120,0	361	I ^45	316	259
		0		333	15	318	301
1			* i 15,0	341	15	326	309
		1	+110,0	'351	15'	336	319
					32	319	305
§			* mo	35/	15	346	329
		2	f 100,0	371	15	356	339
					32	339	325
			1 95.0	381	18	363	346
		3	-4 90,0	391	18	373	356
					35	356	342
§ §			* 85.0	401	20	381	364
		4	* 80,0	411	20	391	374
					37	374	360
%			* 75.0	421	22	399	382
		5	* 70,0	431	22	409	392
					39	392	378
§			f 85,0	441	26	416	499
		6	t 60,0	451	25	426	409
					42	409	395
§			+ 550	461	27	434	417
		7	+ 50,0	471	27	444	427
					~vr~	427	413
%			+ 45,0	481	30	451	434
X§‘		s	* 40,0	491	30	481	444
					47	"'"'444 '	430
§			* 35,0	501	33	468	351
J		9	* 30,0	511	33	478	451
					50	461	447
5?			t 25,0	521	35	486	469
		10	+ 20fi	531	35	496	479
	1		4 17,5	536	35	501	~W~
			115,0	541	~w~	w	•S3Y— 456
§			t 10,0	551	50	501
			* 5,0	561	50	511
					45	516
			0,00	571	Jo I	521

ą atympd™ hma Sm kolacja / ifhUro/iectrep iuila granulowanego, esłenigta IŻ cm grubości wykładzina l cegły szamotowej

a.

3

2,20m

' ■ ^Rys- ⁴⁰- Podstawowy szkic ogólny komina do obliczeń ⁷ — Elementy budownictwa...

97