dopodobnie wynik instrukcji policyjnych, które nakazywały lokalizować stacje poza miastami, aby łatwiej kontrolować ruch przyjeżdżających i wyjeżdżających.
Dopiero w 1903 r. uruchomiono Unią kolejową, obsługującą Heine miasta i ośrodki przemysłowe i mającą duże maczania dla dalszego ich rozwoju. Była to szerokotorowa kolej warszawsko-ka-liska, biegnąca z Warszawy przez Błonie, Sochaczew, Łowicz, Zgierz, Łódź, Pabianice, Zduńską Wolą i Sieradz do Kalisza. W Łowiczu krzyżowała się z linią Skierniewice—Bydgoszcz o normalnej azerokośd toru, dlatego powstały tu dwa dworce kolejowe. Podobnie w Łodzi dla kolei kaliskiej zbudowano Dworzec Kaliski, podczas gdy odnoga normalnotorowej kolei warazawsko-wiedeAskieJ kończyła się na Dworcu Fabrycznym po drugiej stronie miasta. W celu połączenia obu kolei zbudowano linią obwodowa przez Chojny. Kolej kaliska uzyskała połączenie z kolejami niemieckimi w 1906 r., stacjami granicznymi 1 przeładunkowymi były Skalmierzyce po stronie Prus i Szczypiomo po stronie Królestwa.
W roku 1906 otwarto ostatnią dłuższą Unią kolejową na obszarze Królestwa przed I wojną światową. Było to czwarte połączenie Polski z centralnymi prowincjami rosyjskimi, wytyczone w .uosób typowy dla ówczesnej Rosji—prawie prostolinijnie, z pominięciem położonych po drodze miast Toteż linia Siedlce—Czeremcha—Hajnówka—Wołkowysk—Lida nie odegrała prawie żadnej roli w aktywizacji gospodarczej terenów, przez które przechodziła.
Ns przełomie XIX i XX w. powstają w Królestwie pierwsze kolejki wąskotorowe, które są potem rozbudowywane w większe systemy, obsługujące znaczne obszary położone poza zasiągiem kolei normalnotorowych. Najważniejsze Unie wąskotorowe powstały pod Warszawą, w 1992 r. oddano do użytku linie do Piaseczna przez Wilanów 1 Jeziorną, w następnych zaś latach linie do Góry Kalwarii, Jabłonny, Radzymina i Karczewa. Wzdłuż trat kolejek rozwijał się przemysł (zwłaszcza cegielniany), osiedla podmiejskie i letniskowe. Drugi większy system kolejek wąskotorowych powstał na Kujawach na zachód od Włocławka, tutaj kolejki służyły głównie cukrownictwu. •
Ogółem do wybuchu 1 wojny światowej powstało 81*/e długości Unii kolejowych Polski. Tempo budowy w kolejnych dziesięcioleciach ilustrują dane w tablicy 1. Rozkwit budownictwa kolejowego przypada na lata dziewięćdziesiąte (średnio 480 km rocznie), wysokimi wartościami odznacza się także cały okres od roku 1870 do wybuchu 1 wojny światowej. Ukształtowała się wówczas zasadnicza infrastruktura kolejowa Polski, niestety bardzo nierówna w poszczególnych zaborach.
Tablica 1 RenrifiMci |
Dfaso* |
1 i 8 1 |
GSSL—I | ||
l« BMta | |||||
kobja-j ***? |
iMMiaicmc |
IM |
imM |
• tał | |
IS50 |
W |
i* |
0.4 |
145 . | |
1160 |
2.9 |
0.1 |
3,0 |
1.0 | |
1170 |
9.7 |
0.1 |
4.8 |
1* | |
IWO |
8.6 |
0.1 |
1.7 |
2* | |
iwo |
12.5 |
0* |
12.7 |
4.1 | |
1900 |
16* |
w |
17* |
5* |
480 |
1910 |
19* |
2* |
22.1 |
7.1 |
440 |
1930 |
21* |
3.9 |
25,7 |
s* | |
1930 |
23.1 |
4.0 |
27.1 |
S.7 | |
1990 |
24.1 |
3.9 |
2S.0 |
9* | |
1950 |
22* |
3* |
26.3 |
8.4 | |
1960 |
23.2 |
3.7 |
26.9 |
8* |
40 |
1970 |
23.3 |
3* |
26.7 |
8* |
—20 |
1975 |
23* |
2.9 |
26.7 |
8* |
• tr ifcinnti pnind.
tl64la; Ow»n®» ■!— — a»b—<i '‘‘•taecanj.Cwpihmo"Iftt.mii JU-lmł.
»**, — *• mt, ces. » w*.». ::u
I wojna Światowa w momencie wybuchu I wojny światowej gęstość sieci kolejowej na ziemiach zaboru pruskiego wynosiła Już 10 i więcej kilometrów na 100 km*, podczas gdy w Galicj; około 5 km. a w Królestwie zaledwie 2,6 km. W dodatku tereny o najsłabszym wyposażeniu w sieć kolejową znajdowały sią w samym centrum Polski, na pograniczu zaborów (rys. 2).
Brak połączeń między sieciami kolejowymi zaborów dotknął w pierwszym okresie wojny przede wszystkim wojska rosyjskie, które wdarły się w głąb Prus Wschodnich i miały utrudniony kontakt z zapleczem. Rosjanie rozpoczęli wówczas budowę nowych połączeń własnej sieci kolejowej z siecią Prus Wschodnich, ale w międzyczasie zostali stamtąd wyparci i budowę dokończyli Niemcy. W podobny sposób, w czasie działań wojennych, powstały połączenia kolejowa Królestwa z Galicją (Ostrowiec Świętokrzyski—Sandomierz, Lublin—Rozwadów, Rejowiec—Bełżec). Do roku 1914 nie było bowiem na obecnym obszarze Polski żadnego połączenia zaborów rosyjskiego i austriackiego poza Szczakową) która leżała na samym końcu tej granicy. Linie kolejowe w czasie działań wojennych budowano z pośpiechem, toteż pod względem technicznym pozostawiały one dużo do życzenia, a po wojnie wymagały generalnej rekonstrukcji.
Poza połączeniami między poszczególnymi zaborami, w czasie I wojny światowej powstały na obszarze Królestwa liczne kolejki wąskotorowe, budowane przez Niemców w celu intensywniejszej eksploatacji okupowanych terenów i służące głównie wywozowi płodów rolnych i drewna. Największe systemy tych kolejek powstały na Kujawach (uzupełnienie sieci dawnych kolejek cu-
31