72583 IMG08

/'YtiłiPWfi ( iimiiI, Hityitr Odln

126

rowłiiu.* m| do olu#mcj grupy widzów (wydoje się, że len model funkcjonowaniu pr/ekn/nny został telewizji kablowej i abonamentu-wol⁶)i herinle, vtirlółón, większość magazynów przeznaczona jewt dlii cołoj rodziny. Durniem nen tclewizji jcat to, by jej programy no-siitwlonr były nu knldego widzu, u tradycyjny podział no gatunki¹ iMlwawił ogólnemu u li krzyżowaniu, No przykład program Voń(*U\i, poświecony śpiewakowi Bnliwolncowi, staje idę okazja do poważnej rozmowy z ekaperiami o winie, reportaż z wyścigu motocyklowego przerywany jest pumkami, różnymi tclczabawumi, opartymi w apo* ,siib mniej lub bardziej otwarty no reklamie ilp. Przykładem «a leż programy typu; „lup się zii wszyci ko" i „dobre do wszystkiego”, Nco-telewizja lo kontaminacju i aynkrciyzm podniesione do rangi zasady organizującej.

Językoznawcy maja zwyczaj określania mianem „omnibusu⁰ słów* •wytrychów, takich, jak im, jzcm" Jub,„foś", typowym dla neo-ie* lewizji programem jest progi.un-oiiuiibuś, będący równocześnie vu-rićlśs, wiadomościami, zaliowi)', ‘spektaklem, rcklarmt^ri, Ti) mnożenie pragrumów-omnibuHÓw ma poważny wpływ na syntugmutyczna budowę strumienia: następowanie po sobie pmgi amow -omnibusów nir sprawia już wrażenia kolejnych, odrębnych programów, złudzenie całości daje różnorodny, lecz jeden program, rozwijający się godzinami i całymi dniami nu wszystkich kanałach.

Program'Omnibus: magazyn Tch'Karolina

W poniedziałek 25 września 1989 roku, w magazynie Tele-Karollna (FR3) między godzina 15,25 a 17 pokazano;

⁶ Według Jfiii) I uuisrt Miałki i t)omintquc Wotum płatna telewizja jest warunkiem tinc <jun non przejldu od brondcmiingu (jednej telewizji dln wezyelkich dop, red.) do neriowculingu (kinulów wyipecjulizownnych, głównie z uwzględnieniem wszelkiego rodzaju grup ipoicc/,nych, zawodowych, etnicznych i religijnych - dop. red.) (pOjKHuł* wonie zależności miedzy rodzajem produktu, fornnt środków materialnych a zasiągiem publicznym) (Miuiki, Woilon 1983,258).

¹ Anuli/*; tunkjonoweniii niektórych spośród gatunków teiewizyjnycir patrz CaieUi, |jii/iIic||i, Woli (1980-1981), Próbę przemyślanej klasyfikacji tych gatunków zawiera Bourdon (1988) ora/. Bourdon (1988ft).

* Zwróćmy uwagę, k lwię część tego domowego spotkaniu stanowię gry, seriale policyjne, ipektakle w rodzaju „mydlanej opery" i taBoihnwa.

127

Od pnleo- do neu telewizji. W perspektywie sernlupingrmtlyki

sekwencję VkHMs z Patrycja Kaas,

-    dyskusję z aktorami grającymi w sztuce o markizie dc Sudc w Curtouchcrie,

Trlth>nyk Tflwtokl dwa reportaże filmowe, jeden o Międzynarodowym Festiwalu Krajów Frunkofońsklch, drugi o Festiwalu Kaskaderów Filmowych w Tuluzie,

-    dyskusję z Patrycja Kaas,

Odtfofyt korytami (Umila dr toulolr): zabawę, w ramach której publiczność odpowiada na pytanie, czy dana informacja jest prawdziwa czy fałszywa,

skrót wiadomości o godz. 16,

zapowiedź wieczornego filmu tylko dla ortów,

sekwencję o zwierzętach; Od nuta . do zebry, z wilkami na

planie,

-    wejście grupy Image,

-    sekwencję l.ook, w jakimś stopniu reklamująca tanie zakupy (prezentacja różnych przedmiotów związanych z higiena lub utrzyma nicm kondycji fizycznej; rozpylacza świeżego powietrza, elektrycznej szczoteczki do zębów, aparatu do samodzielnej akupunktury i id.),

/ubawi* w uwodzenie (J.e Jeu de la neduellon) tego dnia gościem był Jcun-ćTuude liouret, sekwencję z prezentami (podróże oferowane przez Franiom),

ponownie grupę Image,

Maxi Mini (pokaz mody),

-    Ulubione przepiły {Len ret elle,i de 1'ainour) (demonstrację różnych przepisów podawanych przez szefa restauracji z Lyonu),

jeszcze jedna piosenkę Patrycji Kuas,

-    i nu zakończenie rezultaty Zabawy w uwodzenie,

Podobne „programy globalne”⁰ zalewają cała produkcję telewizyjna- Wymiar paradygmatyczny (wyboru między różnymi kanałami) zanika; logika ueo-telewizji jest logika ekwiwalencji i braku decyzji.

Ale jest jeszcze coś. Gdyby oceniać progiain-omnibiis sam w sobie, to funkcjonuje on w formie serii mikrosegmentów, z których

^J Przyjmujemy tuts) - pr/«nn»/t)i je z obrębu konsumpcji w obręb programowa nis - pojęcie „programu globalnego", zaproponowane przez Oiaftte tumami, t hautal de Oournay i Pietra'*, Alaina MeiOcia w odnieaieniu do badań < i,*■*■«, PuceV, badania le /.ostały częściowo pizediiawione w artykule Henrami, de Oournay, Marcier ()9SHa), a w całości w pracy Bertrand, da Ootunay, Mercicj (I9SS).