Tablica 2.2
Rozmieszczenie nitów w połączeniach mocnych (oznaczenia wg rys. 2.6)
Wymiar |
Symbol wymiaru |
Wartość wymiaru | |
Podziałka: |
połączenie zakładkowe |
t |
(3-5) d |
połączenie nakładkowe |
(4-7) d | ||
Odległość rzędów nitów |
a |
(0,6 - 0,8) t lub (2 + 3) d | |
Odległość skrajnych nitów od krawędzi |
blach |
e |
(1,5 -2,5) d |
nakładek |
e\ |
(1,5 - 2,5) d | |
Odległość krawędzi ścięć od osi nitów |
e2 |
(1,5-2) d |
Ponadto należy uwzględnić następujące wskazówki konstrukcyjne:
• grubość nakładek jednostronnych powinna wynosić g„ ^ l,lg, zaś każdej nakładki dwustronnej — gn > 0 ,65 g; przy spełnieniu tego założenia można nie sprawdzać wytrzymałości nakładek na rozciąganie;
• w najbardziej obciążonym przekroju blachy, tzn. w skrajnym rzędzie nitów, należy umieszczać — w miarę możliwości — tylko 1 nit, co umożliwia zminimalizowanie osłabienia blachy;
• zgodnie z PN w szwach wielorzędowych stosuje się maks. 5 rzędów nitów lub 5 nitów (w kierunku działania obciążenia);
• każdy element mocuje się co najmniej dwoma nitami;
• naroża pasów i nakładek ścina się ukośnie (wg rys. 2.6) w celu uniknięcia ich odginania oraz powstawania szczelin sprzyjających korozji.
W omawianych połączeniach mocnych najkorzystniejsze są połączenia dwunakładkowe, ponieważ linia działania siły jest równocześnie osią symetrii połączenia. Połączenia zakładkowe i z nakładką jednostronną są mniej korzystne, gdyż są narażone dodatkowo na zginanie. W obliczeniach wytrzymałościowych tych połączeń nie uwzględnia się wpływu zginania, natomiast •v projekcie połączenia przewiduje się m.in. odgięcie blach w miejscu łączenia rys. 2.7), zmniejszające do minimum naprężenia zginające.
Rys. 2.7. Odginanie blach * połączeniu: a) zakładkowym, b) nakładkowym jednostronnym
53