225

Wnioskujemy z tego, że siła elektromotoryczna E_x badanego źródła została skompensowana (zrównoważona) spadkiem potencjału U_BC, na od* cinku BC' = drutu oporowego.

£x ⁼ Ubc    (5.22)

Spadek potencjału jest proporcjonalny do oporu, a więc i do długości przewodnika, U_BC można więc obliczyć ze związku:

U'bc _ R'bc _ BC*

U ab Rab AB    (5.23)

Wprowadzając oznaczenia

Uab = U

BC' = if AB = l

i przekształcając wyrażenie (5.23), po uwzględnieniu równości (5.22), otrzymamy ostateczną postać wzoru na nieznaną siłę elektromotoryczną źródła

^ex=^UJ    (5.24)

Napięcie U między punktami A i B mierzy włączony między tymi punktami woltomierz.

Wykonanie pomiaru:

1.    Zestawić obwód wg schematu (rys. 5.9).

2.    Ruchomy styk (C) ustawić na połowie długości drutu oporowego AB.

3.    Zamknąć klucze (K^) i (K₂) (tylko na czas pomiaru) i obserwować zachowanie się wskazówki galwanometru (G).

4.    Ruchomy styk (C) przesunąć w lewo lub prawo w celu znalezienia takie* go położenia, przy którym wskazówka galwanometru nie będzie się chyląc jeżeli naciśniemy klucz (K₂).

5.    Odczytać wielkości l i L.

6.    Ze wzoru (5.24) obliczyć nieznaną siłę elektromotoryczną.

7.    Pomiar wykonać trzy razy dla każdego ogniwa, przy trzech różny^cD napięciach, uzgodnionych z prowadzącymi.

8.    Wyniki zestawić w tabelce.

u	l	h	§ś	^£Xir
	^1