23 luty 07 (82)
Przyjmując oznaczenie A = — mamy z (P2.41) mamy
h
sirup2 = ~—sinę1 = -Xsinę1 12
i stąd (f>2 = arcsin(-X sin cp1)
Przyjmujemy dalej oznaczenie
A = cos(p2 = yjl - sin2 ę2 =-Jl~ A2 sin2 cp-j (P2.44)
W celu wyznaczenia prędkości liniowej oraz przyspieszenia liniowego punktu C (suwak 3) konieczne jest wprowadzenie wektora promienia wodzącego tego punktu rc. Wektor promień wodzący dowolnego mechanizmu płaskiego lub przestrzennego prowadzony jest zawsze od początku układu współrzędnych do danego punktu, którego prędkość lub przyspieszenie chcemy obliczyć. W naszym przypadku wektor promień wodzący punktu C ma zwrot pokazany na rysunku 2.28. Stąd oraz na podstawie (P2.39) mamy
rc(*c. 0) = -l0 =h +i2
Współrzędna xc określająca położenie suwaka wynosi
XC ~ hx + hx = /j coscpt +12 cosę2 = li cosę-j +I2-A (P2.46)
W celu obliczenia prędkości kątowej różniczkujemy (P2.43) względem czasu:
(f)2 COS(p2 = -Xęi coscpi
Następnie różniczkując (P2.46) względem czasu obliczymy prędkość liniową punktu C
VC~ *C -- h<Pi (sincpi + 0,5A A~1 sin 2(pt) (P2.48)
80
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
23 luty 07 (106) Znak (-) we wzorze (P2.102) oznacza, że zwrot prędkości kątowej satelity 2 jest prz23 luty 07 (84) Przekształcamy układ równań (P2.52) do postaci: If coscpi +l2 cos(p2 -10 = -l3 cosę323 luty 07 (109) Rozwiązanie Przełożenie przekładni obliczamy podobnie jak przełożenie iJ23 w przykł23 luty 07 (105) Ostatecznie przełożenie przekładni obiegowej wyniesiez3y Zj+z3 Zł) Z1 (P2.97) Przeł23 luty 07 (117) Siły wewnętrzne, czyli reakcje w parach kinematycznych, oznaczono symbolami, które23 luty 07 (119) W równaniach (3.1) i (3.2) przyjęto oznaczenia: Pi - wektor główny sił zewnętrznych23 luty 07 (130) Jeżeli w mechanizmie zastąpimy pary kinematyczne ki. 4 parami ki. 5, to równanie (323 luty 07 (21) Przykład 1.1 n = 3p1 = 0,p2 = 0, p3= 1, p4=1, ps=2 Rys. 1.11. Przestrzenny czworobok23 luty 07 (24) Oznacza to, że człon 3 (krążek) w wariancie A jest kinematycznie zbędny. Tworzy on j23 luty 07 (53) Rys. 2.13. Składowe przyspieszeń suwaka 2 poruszającego się po prostoliniowej prowad23 luty 07 (55) Oznacza to, że długości rysunkowe wektorów prędkości liniowej oraz przyspieszenia li23 luty 07 (61) Prędkość punktu K znajdziemy na podstawie układu równań (P2.13), porównując ich praw23 luty 07 (64) Przyspieszenie punktu K można również znaleźć, obliczając w pierwszym 6 • BK zrównać23 luty 07 (72) Rozwiązując wykreślnie układ równań (P2.34) i (P2.35), znajdujemy punkt przecięcia k23 luty 07 (83) W celu obliczenia przyspieszenia kątowego różniczkujemy (P2.47) względem czasu A .223 luty 07 (85) (P2.58) Po podniesieniu (P2.57) stronami do kwadratu otrzymujemy (1 + D2)cos2 cp2 +223 luty 07 (86) W celu obliczenia przyspieszeń kątowych różniczkujemy równanie (P2.60) cofli cos(pi23 luty 07 (90) W celu znalezienia prędkości kątowych i liniowych jarzma 3 różniczkujemy pierwsze z23 luty 07 (92) Etap 2 Analiza mechanizmu korbowo-suwakowego opisanego wielobokiem wektorowym (P2.92więcej podobnych podstron