natomiast /‘"jest taką, odczytywaną z tablic (tab.V), wartością zmiennej o rozkładzie F-Snedecora, że (na ogół przyjmuje się y= 0.95). Wielkości PXj, Pyt, Px,Yt elementami bloku
(PY,X, ~ PXjYj )
wyjętego, dla każdego z punktów Zjt z macierzy
%
PZ,.Z2
A PA =
Po
z.
Sieci niwelacyjne w układzie (//)
Takie sieci geodezyjne znajdują zastosowanie w wielu technicznych problemach geodezji, a przy tym „generują” najprostsze, liniowe układy równań obserwacyjnych. W sieciach niwelacyjnych pomiarowi podlegają przewyższenia hjj między punktami Z(, Zj
H A
Rys. 5.1.7. Przewyższenie między dwoma punktami
Przyjmując jako parametry wysokości Hj} H: tych punktów, odpowiednie równanie obserwacyjne można przedstawić w postaci
Ponieważ prawdziwa wartość przewyższenia h- jest sumą wyniku pomiaru h-j* i nieznanej poprawki Vy, więc
Uzyskane równanie poprawki jest liniowe względem nieznanych parametrów Ht, //.. Nie ma więc potrzeby rozwijania go w szereg Taylora w otoczeniu jakichś przybliżonych wartości tych parametrów (tutaj - przybliżonych wysokości punktów). W takim przypadku wektor niewiadomych X w modelu funkcjonalnym V - AX + L tworzą „całe” wysokości punktów. Elementy macierzy A przyjmują którąś z wartości: -1, 0, 1, natomiast wyrazami wolnymi są ujemne wartości wyników pomiaru przewyższeń, tzn. lt} =~-h‘jh (w niektórych przypadkach redukowane o znane wysokości reperów, zob. przykład 5.1.1).
(5.1.48)
L--
n 10
r~ 4
/= 6
W?
-//3°
-*?
tli
-tti
-Ha
K
K
-A?
-hl
W celu ułatwienia obliczeń można jednak także przyjąć, że są znane pewne, na przykład ustalone na podstawie wyników pomiaru przewyższeń, przybliżone wysokości //t°, Hj punktów Zjt Zj (podkreślmy: ze względu na liniowy charakter funkcji /^(//y, Hj), przybliżenia te mogą być w zasadzie dowolne). Wówczas
H,=H?+dH.
245