14. przewody i kable 250
ifi-SOGmm |
f200mm |
TftL.
Rys. 14 6. Układ szyn dla przykładu 14.1
Obciązfinic phskowukd od oddziaływania sąsiedniego płaskownika — wg wzoru ogólnego (14,11)
-lO-1 « *
0,42’25a-10-1 - 2630 N/m
k » 0,42 wg rys. 14.3,
— wg wzoru uproszczonego (14.13)
503
fP= S-£- 10-1 = 0,11 0 — 10- i = ^750 N/tn
ń w o.ll wg rys. 14.4
Różnice wyników wiążą się z niedokładnością odczytu wartości współczynników k i ć z wykresów. Do dalszych obliczeń przyjęto ff = 2750 N/m.
Moment zginający szynę pochodzący od szyn faz sąsiednich
M -
1440*1,22 12
= 172,8 N-m
Moment zginający płaskownik, pochodzący od działania sąsiedniego piaskownika
Wobec /kr > ł? obliczono moment zginający wg wzoru (14.17)
Me
/ r
? p_ 12
2750-0,5a "12
57,3 N*m
1
2
— c = 0,50 m
Częstotliwość drgań własnych szyny, współczynnik m„
Dla profilu złożonego z 2 płaskowników częstotliwość drgań własnych jest większa od 100 Hz.
3.56 EJ 3t56 / 7* 1010* 1,67-10-6 ^ „
t2 V m l,22 V 5,4
Przyjęto; E = 7-10‘° N/mJ: J = = 2 **2-. Jj- = 1.67-10 ‘ m-*; m = sd = 20-2.7-I01 = S.4 kg/hi;
= 2,7-103 kg/m3 — gęstość AL
Z wykresu na rys. 14.3 odczytano m0 = 1.
Naprężenia od oddziaływania szyn faz sąsiednich
o, = m„ k. ^ = 1.0,5 -J^L- _ 2,59-10« Pa = 2,59 MPa
kp = 0,5; B'- 2-^. = 3,33-10-s ma
O
Naprężenia od działania sąsiedniego piaskownika
", - - 17,15 .10< Pa - 17.15 MPa
k„ = 0.5; W, = = 1,67-10-® m3
Naprężenia wypadkowe
Gj-to9 = 2,59+17,15 — 19,74 MPa < ffjep
ffjcj) — 70 MPa wg tabl. 14.46-
Szyny mają zatem dostateczną wytrzymałość elektrodynamiczną.
Do oznaczania budowy kabli stosuje się odpowiednie symbole literowe:
K — kabel o żyłach, miedzianych i izolacji z papieru nasyconego olejem oraz o powłoce ołowianej,
A — umieszczone przed K oznacza kabel z żyłami aluminiowymi, a umieszczone na końcu symbolu oznacza zewnętrzną osłonę włóknistą,
Y — umieszczone przed K oznacza powłokę poi wini tową, a po K — izolację poi wi nitową,
X — znaczenie jak Y lecz w odniesieniu do polietylenu,
AL — przed K oznacza powłokę aluminiową,
Ft, Fp, Fo — pancerz ze stalowych taśm (t), drutów płaskich (p) lub okrągłych (o),
KWO — kabel wysokonapięciowy olejowy,
H — przed K (po Y) — kabel z żyłami ekranowymi,
3 — przed H — kabel trójpłaszczowy, y - na końcu symbolu — zewnętrzna osłona polwinitowa, k — zewnętrzna osłona z taśm polwinitowych, n — po K — kabel z syciwem nieściekającym.
Przy opracowywaniu danych dotyczących kabli przyjęto założenie, że w celu dobrania konkretnego kabla korzystający i tak musi sięgnąć po katalog. Stąd materiały tu zamieszczone powinny stanowić przewodnik po zagadnieniu oraz dotyczyć informacji trudniej dostępnych. Dane dotyczące konkretnych typów kabli przedstawiono w' zakresie aktualnego asortymentu produkcji.
Informacje dotyczące kabli podzielono na następujące grupy:
— kable o izoLcji papierowej i powłoce ołowianej (tabl. 14.47);
— kable o izolacji z tworzyw termoplastycznych wielożyłowe (tabl. 14.48);
— kable o izolacji z tworzyw termoplastycznych jednożyłowe (tabl. 14.49);
— kable olejowe jednożyłowe (tabl. 14.50, rys. 14.7).
Doboru kabli ze względu na wymaganą budowę (kryterium A) wg p. 14.1 należy dokonać na podstawie tabl. 14.51 oraz 43.11.
Doboru przekroju kabli (kryterium D) należy dokonać ze względu na warunki a, b, c, f oraz w liniach zasilających — e.
Zasady doboru na warunki c, e, f podano w p. 14.2.
W załączonych tablicach zestawiono obciążalność prądową długotrwałą dla różnych rodzajów kabli i warunków pracy. Dla kabli jednożyłowych tablice dotyczą obustronnego uziemienia powłok kablowych. I tak: