Rozpatrzmy przekształtnik zasilany ze źródła napięciowego U1 i obciążony idealnym źródłem prądowym I2 (rys. 6.1), w którym łącznik w pełni sterowalny S, przewodzi prąd ze źródła zasilania do odbiornika, a łącznik diodowy S2 przewodzi prąd odbiornika, gdy Sl jest otwarty.
Rys. 6.1. Przekształtnik napięcia stałego na napięcie stałe zasilany ze źródła napięciowego i obciążony źródłem prądowym
Niech H1 oznacza funkcję stanu łącznika S2, a H2 oznacza funkcję stanu łącznika S2, przy czym H1 definiuje się następująco:
(6.1)
„ 1 2 " = “ ńn{rni/A) / x
Hl = -J + — Z -— COS(/J£Ost) gdzie cos = 2nfs (fs oznacza częstotliwość łączeń) natomiast A ^ 1 i może być liczbą całkowitą, wymierną lub niewymierną. Jest oczywiste, że aby uniknąć stanu zwarcia źródła zasilania, funkcja stanu H łącznika S2 musi spełniać następujący warunek:
H2 = l-H1=H1 (6.2)
Wielkościami zależnymi są: napięcie u2 na zaciskach wyjściowych przekształtnika oraz prąd ir źródła napięciowego. Wielkości te wyrażają się następująco:
u2 — //j l/j + H2 ■ 0 (6.3)
i1=H1I2 + H2- 0 (6.4)
przy czym U1 i I2 są wielkościami niezależnymi i oznaczają napięcie źródła