274 [1024x768]

WŁAŚCIWOSO ROZTWORÓW

283

mm Hg. Obliczyć masę cząsteczkową benzaldehydu. Zakładamy, że prężność pary benzaldehydu może być zaniedbana.

Zgodnie z równaniem (4.20)

Pi-Pi _    "j _    m₂!M₂

Pi    rti + th    m,/A#i +m_lIM_J

przy czym = 74,12

10/A/₂    360,7 — 335,5

100/74,12+Yo/Aft "    360,7

0,070 74,12 ' ~A#T*

0,93

ÓJĆ

- = 0,070 —- +

M_a    74,12

0,93

Mi -    • 74,12 - 98.5 g

0,070

Ebułiometria i kriometria

Efekt obniżenia prężności pary w stosunku do czystego rozpuszczalnika po rozpuszczeniu składnika nielotnego prowadzi do dalszych konsekwencji. Na rys. 4.4 porównano krzywe prężności pary dla roztworu i rozpuszczalnika.

Rys. 4.4. Krzywe równowagi ciecz—para i ciecz—ciało stałe dla roztworu i czystego rozpuszczalnika

Temperatura wrzenia, jak wynika z rysunku, będzie dla roztworu doskonałego zawsze wyższa niż dla czystego rozpuszczalnika, bowiem punkt wrzenia dana ciecz osiąga wówczas, gdy jej całkowita prężność pary zrówna się z ciśnieniem atmosferycznym.

Do innych wniosków dochodzimy porównując temperaturę krzepnięcia