271 (28)

krysia: Nigdy nawet nie zadałam sobie takiego pytania.

kasia: Nie żartuj.

krysia: Wcześnie wyszłam za mąż, dzieci się urodziły i jakoś tak się potoczyło. I aż do dzisiaj się nie zastanawiałam...

kasia: A co dzisiaj?

krysia: Gdy tak myślę, to zdaję sobie sprawę, że nigdy nie słyszałam od mamy, od ojca, że mnie kochają. Żyłam w systemie nakazowym: „Daliśmy ci życie i musisz to odpracować”. Tak to teraz,

7 perspektywy osoby dorosłej, widzę.

kasia: A może nie zauważałaś, że jesteś kochana? krysia: A może...

kasia: Bo może byłaś tak skupiona na tym swoim dawaniu, że nie zauważałaś, ile dostawałaś... Spotkałam kiedyś po latach kolegę, który strasznie się rozpił. I mówi mi: „Wiesz co, chyba zmarnowałem swoje życie. Nie zauważałem, ile dostaję miłości. Wydawało mi się, że to takie nic, a tego było tak dużo...”

Możemy się uważać za niegodnych kochania i przez to nie zauważać miłości, nawet jeśli ktoś nas bardzo kocha. „Jestem kochana,

271 DZIEŃ PIĄTY