211

Kalina koralowa

Viburnum opulus

Rodzina: przewiertniowate - Caprifoliaceae

KWITNIENIE

Maj - czerwiec. Kwiaty zapylane są przez owady.

SIEDLISKO

Lasy liściaste - zarówno grądy, jak i lęgi i olsy, rzadziej boty mieszane i monokultury sosnowe na siedliskach grądu, w miejscach częściowo ocienionych, na podłożu wilgotnym, zwłaszcza na terenach okresowo zalewanych. Najczęściej na glebach żyznych, bogatych w próchnicę, o odczynie obojętnym lub słabo kwaśnym.

WYSTĘPOWANIE

Licznie w całym kraju, w górach po regiel dolny. Gatunek rozpowszechniony w prawie całej Europie, a ponadto na Kaukazie, w Azji aż po Daleki Wschód i w Japonii.

ZAGROŻENIA

Zagrożeniem jest regulacja rzek i osuszanie terenów wilgotnych, a także nadmierny zbiór do celów leczniczych.

HHHBHB CIEKAWO ST KI

Roślina lecznicza i trująca, wykorzystywana w medycynie już od XVI wieku. Właściwości lecznicze ma zarówno kora, jak i odwar z kwiatów i owoce (jadalne są tylko owoce przemrożone, podawane w niewielkiej ilości!). Kalina jest tradycyjnym ludowym symbolem młodości, piękna i życia.

OPIS

Krzew o wysokości do 4 m, silnie rozgałęziony, o dużych, 3-5-ldapowych liściach ułożonych naprzeciwległe; młode gałązki zielone, później jasnoszare. Liście z wierzchu ciemnozielone, po dolnej stronic jaśniejsze, na długich ogonkach zaopatrzonych w przylistki i gruczotki. Jesie-nią liście czerwienieją. Kwiaty bardzo liczne, zebrane w baldachokształtne kwiatostany o średnicy do 10 cm. Zewnętrzne kwiaty płonne, lekko grzbicciste i znacznie wdększe od wewnętrznych, obu-płciowych. Korona kwiatu biała, mająca postać krótkiej rurki z pięcioma latkami. Owmcc w postaci soczystych, jasnoczer-wonych pestkowców, owocostany utrzymujące się na gałązkach długo po opadnięciu liści. Nasiona rozsiewane są przez ptaki.

28