_
Typ: Mchy (Bryopsida) - liczą ok.10 tys. gatunków.
1. Mchy właściwe (prątniki)
2. Torfowce - jeden rodzaj - torfowiec (gametofit o nieograniczonym wzroście)
3. Płonniki, np. mech ptonnik (gatunek dwupienny)
- rodnie i plemnie na szczytach gametoforów
- gametofit - łodyżka (u prątników często rozgałęziona), chwyt-niki, listki jednowarstwowe (prątniki) lub kilkuwarstwowe z asymilatorami (płonniki), tworzą darnie
- sporofit - wyniesiona bezlistna łodyżka z zarodnią (posiadającą wieniec ząbków - ozębnię, ułatwiającą wydostawanie się zarodników, przykrytą wieczkiem)
• spląłek - pierwszy ełaD rozwoju gametofitu
• gametofor - pojedyncze roślina (ulistniona łodyżka z chw,-. nikami) powstała ze splatka
• rozwój gametangiów: rodni
i plemni na gametoforach
(ścianki gametangiów są win. lokomórkowe, co odróżnić js od gametangiów protistówi
• gametofit żeński - w rcc-niach komórki jajowe
• gametofit męski - w pletniach powstają plemniki mc-jące wici
• zapłodnienie w pokrytych wodą deszczową rodniach -tworzy się diploidalna zygota
• z zygoty wewnątrz rodni wyrasta diploidalny sporofit
• „stopa" sporofitu wrasta w gc-metofit (w tym stadium rozwoju sporofit jest jeszcze samożywr-. zawiera chlorofil, z gametofrnj pobiera wodę i sole mineralne:
• sporofit rozrywa rodnię i wyrasta ponad gametofit jako bezlistna łodyżka (seta)
• rozwój zarodni na szczycie sporofitu (wewnątrz w wyniku mejozy powstają haploidalne zarodniki)
• zarodnik kiełkuje w spląte-
Wqtrobowce
Typ: Wątrobowce (Hepatophyta) - liczą około 6-7 tysięcy gatunków. Nie tworzą darni. Mają rozbudowone pod względem anatomicznym gametofity. Przykładem jest (należąca do gromady porostnicowe) po-rostnica (Marchantia):
- płatowaty gametofit, na którym wyrastają parasolowate rodniosta-ny i plemniostany,
- mały sporofit z zarodniami (pękającymi na cztery klapy) mającymi sprężyste włókienka (sprężyce) wypychające zarodniki,
- rozmnóżki (komórki zebrane w tzw. kubkach) służące do rozmnażania wegetatywnego,
- chwytniki,
- skórka z beczułkowatymi aparatami szparkowymi,
- komory powietrzne z komórkami asymilacyjnymi,
- tkanka spichrzowa.
plemnio-J gametofit rodniostan — Cy - stan j męSki gametofit żeński
tkanka asymilacyjna
tkanka
"spichrzowa
skórka
aparat
szparkowy
skórka
Ich szczególna zdolność zatrzymywania wody powoduj^ zabagnienia (mszary) i powstawanie torfowisk w zagl? bieniach z nieprzepuszczalny^ podłożem (tzw. torfowiska wysokie zbudowane z torfowców i ich szczątków). Charakterystyka - podobne w budowie do protistów, jedne'
- pozbawione są chwytnikó'"
- gametangia występują na bocznych łodyżkach gametofa1"-
- mają małe sporofity z niewielką setą,
- nie mają ozębni zarodni
- w listkach oprócz korno-' żywych występują korne' martwe chłonące wodę.
Paprotniki (Pteridophyta) - zbiorcza grupa życiowa. Sq to lądowe rośliny naczyniowe, zarodnikowe. Pochodzą od ryniofitów. Występują w środowiskach wilgotnych i zacienionych (lasy, torfowiska, brzegi potoków) oraz bardziej suchych (pola, łąki ogrody).
• widłakowe
Ogólny podział paprotników
psylotowe • skrzypowe
• paprociowe
0 lądowe rośliny tkankowe • dominujące pokolenie - sporofit
• rozmnażanie przez zarodniki, z których rozwija się krótko żyjące przedrośle (gometofit) • zarodnie na liściach zarodniono-śnych (sporofilach) często tworzących kłos zarodnionośny
0 zapłodnienie i powstanie zygoty w środowisku wodnym (plem-nie wytwarzające plemniki z wiciami, rodnie wytwarzające komórki jajowe)
• przedrośla często obupłciowe (obecność rodni i plemni - możliwość samozapłodnienia)
• występowanie paprotników z zarodnikami jednakowej lub różnej wielkości:
- jednakozarodnikowe - gametofity rozdzielnopłciowe (męskie
1 żeńskie) albo obupłciowe, np. część skrzypów, paproci,
- różnozarodnikowe - z zarodników małych (mikrospory) wyrastają przedrośla męskie, z zarodników dużych zaopatrzonych w substancje zapasowe (makrospory) wyrastają przedrośla żeńskie
• brak korzenia osiowego, mają jedynie korzenie przybyszowe
Typ: Widłakowe (Lycophyta) - liczy około 1 000 gatunków.
• Niezbyt wysokie, widlasto rozgałęzione pędy i korzenie, drobne liście (mikrofile) z jedną wiązką przewodzącą; pojedyncze zarodnie na wierzchniej stronie sporofili.
• Niektóre wtórnie opanowały środowiska wodne (np. porybli-ny mające łodygę bulwiastą). W Polsce wszystkie gatunki objęto ochroną całkowitą.
• Grupa paprotników najprawdopodobniej powstała zupełnie niezależnie (obejmuje widłaki i widliczki).
Klaso: Widłaki jednakozarodnikowe
• z płożących się pędów wyrastają pędy wzniesione z kłosami zarodnionośnymi
• cudzożywne obupłciowe przedrośle żyjące w symbiozie z grzybem
liść zarodnionośny (sporofit)
rozwojowy widłaka iednakozarodnikowego no przykładzie widtoko Jwdzistego
Widłaki różnozarodnikowe
• m.in. porybliny oraz wymarłe, imponujące rozmiarami lepidoden-drony i sygilarie
• zarodnie u nasady liści
• makrosporangia z ma-krosporami; z nich przedrośle żeńskie
• mikrosporangia z mikrosporami; z nich przedrośle męskie
• przedrośla bardzo małe
Liść z zarodnią
Dojrzały
sporofit