302 (44)

zosia: Tak.

kasia: I połaźcie sobie po Nowym Świecie i Krakowskim Przedmieściu w godzinach szczytu, przekraczając swój próg niepewności i zawstydzenia. Niektórzy będą was wytykać palcami, inni uśmiechać się do w^as serdecznie, inni w ogóle w'as nie zauważą.

Będąc razem, będziecie mogły sobie opowiadać, jak się czujecie, i podtrzymywać się wzajemnie na duchu. Mam nadzieję, że po jakimś czasie zajmiecie się tym, co was bardziej zainteresuje, choćby rozmową.

Chcę wam jeszcze powiedzieć, że jedną z wielkich radości prawdziwego, dobrego starzenia się, czyli dojrzewania, jest to, że nie tracąc niczego z frajdy posiadania fajnych rzeczy, ciuchów, swojego własnego stylu, dbałości o wygląd, przestajemy się przejmować tym, co o nas myślą inni.

Znacie tę myśl De Mello? „Kiedy miałem dwadzieścia lat, zastanawiałem się, co myślą o mnie inni ludzie. Gdy miałem lat czterdzieści, przestałem się nad tym zastanawiać. Po następnych dwudziestu latach zrozumiałem, że inni w ogóle o mnie nie myślą”.

302 I BYĆ KOBIETĄ I NIE ZWARIOWAĆ