MMgenowskie ujawnia przepuszczalność dla promieniowania poza połączeniem ■łłiwno-zębinowym nieprzekraczającą V3 zewnętrznej części zębiny.
B Opracowanie: punktowy, ograniczony do ogniska próchnicowego dostęp do zmiany bez usuwania zdrowego szkliwa w sąsiadujących bruzdach; opracowany ■fcytek ma kształt sferoidalny z brzegami pod kątem prostym (nie jest konieczne EBkośnienie); zachowuje się niepodparte szkliwo.
■ Wypełnienie: cement glass-jonomerowy (chemo- lub światłoutwardzalny), kom-■omer lub kompozyt z systemem łączącym szkliwno-zębinowym, ewentualnie BBBalgamat; sąsiadujące z ubytkiem głębokie bruzdy należy zalakować (tablica 12 ■t wklejce).
I Wypełnienie zapobiegawcze (preventive resin restoration - PRR, sealant restora-mon) zostało zaproponowane przez Simonsena w 1976 r. Polega na minimalnym ■pracowaniu ubytku wypełnianego kompozytem łącznie z zapobiegawczym lakowaniem bruzd. Stosuje się, gdy w jednym punkcie bruzdy występuje bardzo mały pfaytek lub nie ma pewności czy występuje ubytek. Takie wątpliwe miejsce ocenia aę poprzez preparację małym wiertłem (stożkowym lub gruszkowym). Jej rozległość i głębokość zależy od wielkości ogniska próchnicowego. W rezultacie przeprowadza się poszerzone lakowanie albo - gdy zmiana próchnicowa obejmuje już zębinę, ale jest ograniczona do niewielkiego obszaru bruzdy — preparuje się mały ■bytek i zapobiegawczo lakuje pozostałe bruzdy. Jeśli próchnica szerzy się do zębiny, usuwa się minimalnie szkliwo celem uzyskania dostępu do próchnicy. Małym wiertłem usuwa się zmienioną zębinę przy połączeniu szkliwno-zębinowym. Niekiedy trzeba powiększyć ubytek, aby uzyskać dostęp do próchnicowej zębiny znajdującej się poniżej połączenia. Najgłębszą część zębiny pokrywa się twardniejącym preparatem wodorotlenkowo-wapniowym, płytszą — samym cementem glass-jono-merowym, a następnie wytrawia się szkliwo i zakłada kompozyt. Pozostałe bruzdy pokrywa się lakiem szczelinowym.
Ryc. 142. Wypełnienie zapobiegawcze.
Miejsce/Stadium 1.2 (Si/Sta 1.2)
Rozpoznanie: odłamanie szkliwa lub(i) nieprzeziemość albo podpowierzchniowe szare przebarwienie spowodowane występowaniem pod szkliwem rozmiękłej zębiny; zdjęcie rentgenowskie ujawnia przepuszczalność dla promieniowania poza połączeniem szkliwno-zębinowym obejmującą V3 zewnętrznej części zębiny.
Opracowanie: początkowo dostęp do ogniska próchnicowego ogranicza się do rozmiaru zmiany, obejmując następnie sąsiadujące bruzdy; ubytek ma kształt sferoidalny i różne poziom^ dna uzależnione od głębokości demineralizacji zębiny; szerokość ubytku na powierzchni żującej nie przekracza /4 odległości między guzkowej w kierunku policzkowo-językowym; na obwodzie ubytku można zachować
305