Aminokwasy' wykazują absorpcję jedynie w zakresie UV. w szczególności doty-czy to aminokwasów aromatycznych (tyrozyny, tryptofanu). Maksimum absorpcji występuje w obszarze 270-280 nm Przykładowy widmo absorpcji dla tryptofanu przedstawiono na rycinie 12.17.
Ryc. 12.17. Widmo absorpcji UV tryptofanu
0
225 245 266 285 315 ź|nm)
Widma poszczególnych aminokwasów i ich pochodnych wykazują charakterystyczne różnice. co wykorzystuje się w analizie sekwencji aminokwasów przy stopniowej degradacji łarfcucha peptydowego (od N-koóca) metodą Edmana
W zależności od udziału grup chromoforowych różne białka wykazują odmienną wartość absorbancji w zakresie długości fali 278-280 nm (tab. 12.2). Ta absor-bancja jest dla danych białek funkcją stężenia i stanowi pcxlstawę wykorzystania prawa Lamberta-Bccra do przeprewadzania analizy ilościowej.
Grupami chromoforowymi kwasów nukleinowych są zasady azattme wykazują cc maksimum absorpcji przy 260 nm. Wiązania wodorowe występujące między komplementarnymi parami zasad spirali (A-T. G-C) powodują, że są one wzajemnie zorientowane na siebie i ułożone tak. że jedna zasada znajduje się nad drugą. Denaturacja prowadzi do zmiany »ch orientacji i wzajemnego ułożenia. Zmienia się przy tym wzajemne oddziaływanie (dipol-dipol), co prowadzi do wzrostu absorpcji promieniowania UV. Zwiększenie absorbancji w warunkach przejścia spirala-kłę-bek nazywa się efektem hiperrhnmumym (ryc. 12.18) Efekt ten występuje również w warunkach deprotcinizacji kapsydu wirusa, w wyniku przejścia materiału genetycznego / formy trzeciorzędowej spirali/acji w formę drugor/ędowej spiralizacji. a następnie w dwunioowy DNA.
315