348 10. Obliczanie parametrów obwodów elektrycznym

348 10. Obliczanie parametrów obwodów elektrycznym

Tablica 10.1 Współczynniki do obliczania długości połączenia czołowego cewki giętkiej dwuwarstwowego    1 U/',''J,7||«

Współczynniki dla uzwojenia nawijanego

Liczba

nar

maszynowo na rdzeniu

ręcznie na rdzeniu g

r**

biegu-

pned włożeniem do

po włożeniu do

przed włożeniem do

Po włożemu do

nów

kadłuba

kadłuba

kadłuba

kadłuba

i

inT

1

i

0,02

1,32

0,03

I.2S

0,02

1,3

0,02

2

1.35:

0,02

U7

0,03

U

0,02

1.35

0,02

3

M5

002

1,47

0,03

1,4

0,02

1,45

0,02

4

U5

0,02

1,57

0,03

0,02

1,55

0,02


przedłuża obliczenia. W celu uproszczenia algorytmizacji obliczeń celowe jest przyjęcie m, = Q„ wówczas rezystancja R, uzwojenia fazowego zależy od rezystancji Rp, jednego pręta oraz rezystancji 2R„ dwóch odcinków pierścieni zwierających, zawartych między dwoma sąsiednimi prętami; prąd fazowy natomiast 11/„. Uwzględniając zależność (8.2S) określającą prąd w pierścieniu, znajduje się rezystancję Rr z bilansu strat mocy

2


KIlifcm

2 sin

Zatem

2sin2^

Qr

W przypadku kąta /nc/g, < 0,15 rad można przyjąć

C04b)

przy czym rezystancja pręta

(IW*)

oraz rezystancja odcinka pierścienia

(10.5b)

w których to zależnościach (10.4)+(10.5): qv,, q„ — rezystywność pręta oraz pierścienia; Sp,, S„ — pole powierzchni przekroju pręta oraz pierścienia wg

SKi


zależności (8.24) i (8.26); Qr—liczba żłobków wirnika; p — liczba par biegunów; pozostałe oznaczenia — jak na rys. 10.1.

W uzwojeniach klatkowych, w których występuje zjawisko wypierania prądu, rezystancję R, rozdziela się na składniki wg zależności

R, = R„+R„    (10.6a)

w której; R„. — rezystancja części pręta z wypieraniem prądu; R„—rezystancja części uzwojenia fazowego z prądem rozłożonym równomiernie przy czym:

i*rw= kRe i    (I0.6b)

“w

Rrr=Cp,^+0«

«nr


(10.6Ć)


2&S„ąn?


gdzie:    — współczynnik wzrostu rezystancji wg punktu 10.3.4; pozostałe

oznaczenia — jak na rys. 10.1 oraz w zależnościach (10.5).

W uzwojeniach dwuklatkowych rezystancję klatki rozruchowej oraz roboczej oblicza się z zależności (10.4)-r(10.6) oddzielnie — p. 12.7.

Uproszczone metody obliczania rezystancji uzwojenia wzbudzającego maszyny synchronicznej przedstawiono w p. 8.3. Dokładne obliczenie rezystancji uzwojenia wirnika turbogeneratora dużej mocy nastręcza trudności wynikające z innej efektywnej powierzchni przekroju drutów w części żłobkowej oraz czołowej, a także z różnych długości tych części w poszczególnych zwojach.

Prąd przemienny rozkłada się nierównomiernie na powierzchni przekrojów przewodu. Zjawisko to, nazywane wypieraniem prąd u, wywołują prądy wirowe indukowane przemiennym polem elektromagnetycznym wzbudzanym przez prąd w przewodzie i w przewodach sąsiednich. Ponieważ straty mocy zależą od prądu w potędze większej niż pierwsza, to każda nicrównomierność rozkładu wektora gęstości prądu powoduje ich zwiększenie. Rezystancja przewodu przy prądzie przemiennym, tzw. rezystancja przemiennoprądowa, jest więc większa niż rezystancja stałoprądowa.