348 (20)

348 10. Obliczanie parametrów obwodów elektrycznym

348 10. Obliczanie parametrów obwodów elektrycznym

Tablica 10.1 Współczynniki do obliczania długości połączenia czołowego cewki giętkiej dwuwarstwowego    ¹ U/'^,''^J,7||«

Współczynniki dla uzwojenia nawijanego

Liczba nar	maszynowo na rdzeniu				ręcznie na rdzeniu g
r** biegu-	pned włożeniem do		po włożeniu do		przed włożeniem do		Po włożemu do
nów	kadłuba		kadłuba		kadłuba		kadłuba
		i						inT
1	i	0,02	1,32	0,03	I.2S	0,02	1,3	0,02
2	1.35:	0,02	U7	0,03	U	0,02	1.35	0,02
3	M5	002	1,47	0,03	1,4	0,02	1,45	0,02
4	U5	0,02	1,57	0,03		0,02	1,55	0,02

przedłuża obliczenia. W celu uproszczenia algorytmizacji obliczeń celowe jest przyjęcie m, = Q„ wówczas rezystancja R, uzwojenia fazowego zależy od rezystancji Rp, jednego pręta oraz rezystancji 2R„ dwóch odcinków pierścieni zwierających, zawartych między dwoma sąsiednimi prętami; prąd fazowy natomiast 11/„. Uwzględniając zależność (8.2S) określającą prąd w pierścieniu, znajduje się rezystancję R_r z bilansu strat mocy

2

KIlifcm

2 sin

Zatem

2sin²^

Qr

W przypadku kąta /nc/g, < 0,15 rad można przyjąć

C04b)

przy czym rezystancja pręta

(IW*)

oraz rezystancja odcinka pierścienia

(10.5b)

w których to zależnościach (10.4)+(10.5): q_v,, q„ — rezystywność pręta oraz pierścienia; Sp,, S„ — pole powierzchni przekroju pręta oraz pierścienia wg

SKi

zależności (8.24) i (8.26); Q_r—liczba żłobków wirnika; p — liczba par biegunów; pozostałe oznaczenia — jak na rys. 10.1.

W uzwojeniach klatkowych, w których występuje zjawisko wypierania prądu, rezystancję R, rozdziela się na składniki wg zależności

R, = R„+R„    (10.6a)

w której; R„. — rezystancja części pręta z wypieraniem prądu; R„—rezystancja części uzwojenia fazowego z prądem rozłożonym równomiernie przy czym:

i*rw= k_Re i    (I0.6b)

“w

Rrr=Cp,^+0«

«nr

(10.6Ć)

2&S„ąn?

gdzie:    — współczynnik wzrostu rezystancji wg punktu 10.3.4; pozostałe

oznaczenia — jak na rys. 10.1 oraz w zależnościach (10.5).

W uzwojeniach dwuklatkowych rezystancję klatki rozruchowej oraz roboczej oblicza się z zależności (10.4)-r(10.6) oddzielnie — p. 12.7.

Uproszczone metody obliczania rezystancji uzwojenia wzbudzającego maszyny synchronicznej przedstawiono w p. 8.3. Dokładne obliczenie rezystancji uzwojenia wirnika turbogeneratora dużej mocy nastręcza trudności wynikające z innej efektywnej powierzchni przekroju drutów w części żłobkowej oraz czołowej, a także z różnych długości tych części w poszczególnych zwojach.

Prąd przemienny rozkłada się nierównomiernie na powierzchni przekrojów przewodu. Zjawisko to, nazywane wypieraniem prąd u, wywołują prądy wirowe indukowane przemiennym polem elektromagnetycznym wzbudzanym przez prąd w przewodzie i w przewodach sąsiednich. Ponieważ straty mocy zależą od prądu w potędze większej niż pierwsza, to każda nicrównomierność rozkładu wektora gęstości prądu powoduje ich zwiększenie. Rezystancja przewodu przy prądzie przemiennym, tzw. rezystancja przemiennoprądowa, jest więc większa niż rezystancja stałoprądowa.