348 (26)

Z. J.iKiro/.>. Beton I fepr tcełittirloffie. \Vjiwivu 2005 ISBN » 01 14431-9.0 by WN PWN 2005

17.5.2. Sposób układania mieszanki betonowej

Mieszankę betonową można układać:

•    warstwami poziomymi ciągłymi (rys. 17.14a),

•    warstwami poziomymi zc stopniami (rys. 17.14b).

•    warstwami pochyłymi (rys. 17.14c).

17.14. Sposoby układania mieszanki betonowej: a - poziomymi warstwami ciągłymi, b - poziomymi warstwami zc stopniami, c - warstwami pochyłymi

Zasada układania poziomymi warstwami ciągłymi polega na tym. że mieszankę układa się od razu na całej powierzchni betonowanego elementu. System ten jest bardzo korzystny, zwłaszcza przy elementach o niezbyt dużych wymiarach w rzucie poziomym. W zależności od wysokości elementu, można układać mieszankę od razu na pełną wysokość lub warstwami o grubości od 20 do 30cm. Grubsze warstwy można stosować przy betonach o konsystencjach bardziej ciekłych (co najmniej plastycznych). Okres pomiędzy ułożeniem jednej i drugiej warstwy nie powinien przekroczyć momentu rozpoczęcia wiązania cementu w mieszance betonowej, a na wszelki wypadek powinien być nawet znacznie krótszy. Początek wiązania można praktycznie ustalić penetrometrem wiązania. Poniżej podano dla przykładu dopuszczalne okresy nakładania warstw dla betonu o konsystencji gęstoplastycznej z cementu portlandzkiego, uzależniając je od temperatury mieszanki.

Temperatura mieszanki [®C]	10-18	1S—25	> 25
Okies pomiędzy nakładaniem warstw {h|	2	1.5	1.0

Gdy szybkość układania nie pozwala na zachowanie wyżej podanych warunków, wtedy należy rozpoczynać układanie warstwy nadleglej przed zakończeniem układania warstwy podległej. Czynności powinny być tak zsynchronizowane, aby nakładanie warstw odpowiadało dopuszczalnym długościom okresów. Przypadek ten określa się jako układanie ciągłymi warstwami poziomymi ze stopniami.

W przypadku elementów bardzo długich (np. fundamenty ławowe), betonowanych mieszanką o konsystencji plastycznej lub półciekłej, stosuje się z reguły układanie beto-

340