378 379

USTAWIENIA ELEKTROD W OBRĘBIE GŁOWY I SZYI Przegrzewanie twarzy

Zabieg stosowany w porażeniu nerwu twarzowego lub nerwobólu nerwu trójdzielnego (ryc. 254).

a. Ustawienie elektrod sztywnych.

Elektrodę sztywną (ES 0 10 cm, OP = 2 cm) jako czynną ustawiamy na policzku (po stronie zmian chorobowych). Osłona szklana może przylegać do policzka poprzez cienką warstwą ligniny. Jeżeli zastosujemy elektrodę większą (EM 0 15 cm), wówczas ze w^rzględu na nierówną powierzchnię pola zabiegu wskazane jest założenie pod elektrodę podkładu frote grubości 1 cm.

Rvc. 254. Przegrzewanie twarzy    Ryc. 255. Przegrzewanie zatok czołowych

Elektroda bierna (ES 0 10 cm lub ES 0 15 cm) ustawiona jest po stronie przeciwnej, na poziomie twarzy i szyi, w odległości 10—15 cm od ciała.

Dawkowmnie. W porażeniu nerwu twarzowego stosujemy długość fali 10—12 m, dawki cieplne średnie, czas zabiegu 15 minut; w nerwobólu nerwu trójdzielnego dawki słabe, czas zabiegu od 5 do 15 minut zależnie od tolerancji chorego. Zabiegi; codziennie lub co drugi dzień.

Przegrzewanie zatok czołowych

Pozycja chorego półleżąca na fotelu. Oparcie zw^rrócone w stronę wysięgników^ aparatu lub boczne ustawienie fotela (ryc. 255).

Elektroda sztywna (ES 0 5 cm, OP - 2 cm) ustawiona bezpośrednio na okolicy zatok czołowrych. Punkt centralny elektrody rzutujemy na nasadę nosa. Pod elektrodą cienka (0,5 cm) widadka ligniny.

Ze względu na możliw^rość efektu szczytowego z powodu nierównej powierzchni pod elektrodą możemy zwiększyć grubość podkładu do 1 cm (frote), a oczodoły wypełnić tamponami z gazy.

Elektroda bierna (ES 0 10 cm), rozpraszająca, ustawiona jest w okolicy górnych kręgów piersiowych w odległości 15—20 cm od ciała.

Dawkowanie: długość fali 6 m, dawki słabe, czas zabiegu stopniowany: od 5 do 10 minut. Zabiegi co dzień lub co drugi dzień.

Przegrzewanie zatok czołowych stosujemy u dzieci w wieku 5 do 10 lat metodą jednobiegunową (ES 0 5 cm, OP 2 cm). Podkład frote 1 cm. Dawki słabe, czas 3—6 minut.

Przegrzewanie zatok szczękowych

a. Jednej zatoki szczękowej (ryc. 256).

Elektroda czynna (ES 0 5 lub 10 cm, OP = 2 cm) ustawiona jest na policzku po stronie zmian chorobowych. Elektroda bierna, rozpraszająca (ES 0 10 cm), po stronie przeciwnej, na poziomie szyi w odległości 15—20 cm od powierzchni ciała.

Ryc. 256. Przegrzewanie zatoki szczęko- Ryc. 257. Przegrzewanie zatok szczękowej    wych

b. Obu zatok szczękowych (ryc. 257).

Dwie elektrody sztywme (ES 0 5 lub ES 0 10 cm, OP = 2 cm) ustawiamy na policzkach w miejscach odpowiadających zatokom szczękowym. Przyśrodkowe brzegi elektrod są nieznacznie pochylone, a odległość między nimi winna wynosić 8 cm. Górny brzeg elektrody nie przekracza dolnego brzegu oczodołu.

Dawkowanie: długość fali 6 m, dawrki słabe (w Sternach zapalnych ostrych), czas zabiegu stopniowany 8—15 minut; dawki średnie (w stanach zapalnych przewlekłych), czas zabiegu od 10—20 minut. Zabiegi codziennie lub co drugi dzień. Seria 10—20 zabiegów.

U dzieci stosujemy wyłącznie ES 0 5 cm przez cienki podkład frote. Dawki słabe. Czas zabiegu: u dzieci małych (3 do 5 lat) od 3 do 5 minut; u dzieci starszych (5—10 lat) od 5 do 10 minut. Czas zabiegu stopniowo zwiększamy.

379