383 Blender kompedium

764 Blender. Kompendium

Pięć przycisków obok umożliwia nam uruchomienie bądź anulowanie określonych efektów w czasie renderingu. Większość z nich została juz wcześniej omówiona, gwoli ścisłości przypomni jmy jednak, do czego służ;}. Sktzdow umożliwia więc generowanie na scenie cieni, EtruMap— map środowiskowych (patrz rozdział ósmy, poświęcony teksturom), Radia odpowiada z kolei za metodę promieniowania (Radtosięy), podczas gdy Ray— śledzenie promieni (Raytraang).

Zatrzymaimy się jednak na chwilę przy ostatnim z nich, ponieważ jego włączenie oznacza dostęp do rozwijanego menu Oartr reso/ulitm (rysunek 21.11).

Rysunek 21.11.

Powiązane z opcję Ray menu Oaree resolupon

lllln»«.ii»ll

Umieszczone tam cyfry odpowiadają liczbie, w jakiej program ma podzielić będąq w istocie wielkim sześcianem scenę, w częściach którego prowadzone są obliczenia efektów śledzenia promieni. Wysokie wartości mogą więc przyczynić się do zwiększenia szybkości renderingu (nawet kilkukrotnie!), jednak wymagają większej pamięci RAM.

&

W przypadku scen o niewielkiej liczbie ścian sugerowane jest zachowanie domyślnei wartości, wynoszącej 128.

Nową opcją, jaką znajdziemy pośród wymienionych przycisków, jest Pana, odpowiadająca za tworzenie obrazów panoramicznych. Ponieważ jednak jej wykorzystanie może nastręczać nieco problemów, zaprezentuję związane z nią możliwości na przykładzie, w którym kamera zostaje otoczona jedenastoma obiektami, przedstawiającymi kolejne etapy zmiany kształtu sześcianu na sferyczny (rysunek 21.12).

		fi	✓ • •
			m

Rysunek 21.12.

Wykorzystana do prezentacji scena z zaznaczonymi bryłami o skrajnych kształtach, do jakich przechodzą kolejne obiekty

Zdążyliśmy się już przekonać, iż szerokość pola widzenia kamery zależy od długości jej ogniskowej, o czym po raz kolejny przekonamy się, renderując scenę przy ustawieniach Las równych 35,19 i 6 (rysunek 21.13).

PozdZKH 21. ♦ Rendering 765

Rysunek 21.13.

Zmiano diugoSo obiektywu komety z 35 (ilustracja 1.) na 19 (Ilustracja 2.) oraz 6 (ilustracja 3.)

Zgodnie z prawami optyki obiekty nicleżące na środku obrazu uległy deformacji, wyginając i rozciągając się (zjawisko przerysowania) z siłą adekwatną do rosnącej długości ogniskowej. Przycisk Pano, a dokładniej parametry Xpani oraz Yparts pozwolą nam skorygować ten efekt (rysunek 21.14).

aczjmĘm

1.■

HsbdMMuSi

Rysunek 21.14.

Charakteryzujące efekt Pano parametry Xparts oraz Yparts

1 iPw^td

To dzięki nim renderowany obraz zostanie podzielony na wybraną liczbę części wzdłuż wskazanej osi, co zredukuje deformacie i pozwoli uzyskać rzeczywiście panoramiczny efekt. Oczywiście, aby wprowadzone ustawienia miały jakikolwiek wpływ na renderowany obraz, wymagane jest wciśnięcie wspomnianego przycisku Piwo (rysunek 21.15).

Rysunek 21.15. Renderowany obraz z omawianego przykładu bez uruchomionej opcji Pano (ilustracja 1.) oraz po jej włączeniu i wprowadzeniu wartości parametru Xparts równej 21ilustracja 2.) oraz 16 (ilustracja 3.), jak łatwo zauważyć, podział renderowanego Image skutkuje uczynieniem z każdego środka danej częśo centrum obiektywu — zniekształcenia są więc mniejsze, ponieważ szerokość każdego segmentu jest coraz węższa

Parametry Xparts oraz Yparts działają również samodzielnie i odpowiadają za podział renderowanei sceny na mniejsze fragmenty celem ograniczenia zużycia pamięci RAM

Przyciski z cyframi wskazującymi na określone wartości procentowe (rysunek 21.16) pozwalają nam ograniczyć renderowaną, podaną z poziomu okna format wielkość obrazu. Ponieważ pełnoformatowy rendering wymaga znacznych czasów obliczeniowych, warto korzystać z tych funkcji w czasie przeprowadzania próbnych obliczeń, testujących jedynie określone ustawienia.