396 (11)

wiąże się i aktyny. Przy długości sarkomom miększej nil 3.6 jun krzywa maksimów izometm/nych i krzywa naprężenia biernego pokrywają się i przy lej długości miofihryla nie mole jul rozwijać aktywnego naprężenia, gdyż aktyny i miozyny nie przekrywają się. Na rycinie 14.36 pokazano zależność pomiędzy siłą czynną skurczu, długością sarkomom i stopniem pr/ckrywanta się mtofilamentów cienkich i grubych w mięśniu. Przedstawione lulaj dane potwierdzają początkowo czysto teoretyczne przekonanie o tym. ze siła mięśnia rozwija się jedynie w wyniku współdziałania nici aktynowych i mio/ynowych. to znaczy na drodze utworzenia poprzecznych mostków <H. E. Husky. J. Nansen k

kjc. 14J4. ZaleZność jwimplzy siłą skurczu, długością sarkomom i stopniem pr/ekry wania nici. Długość na osi odciętych podano w odniesieniu do długości pojedynczego sarkomom: na osi rzędnych - względne procentowe wartości siły odniesione do maksymalnej siły rozwijanej przez mięsień przy długości spoczynkowej. Przy w ) branych długościach pokazano pr/ekrywanie mci aktynowych i miozjncmych (Ił. E. Hunley J Hanscn)

Dotychczas przedyskutowano zaleZność pomiędzy siłą a długością mięśnia w warunkach skurczu izrnnetrycznego Rozważmy z kolei zaleZność pomiędzy obciążeniem mięśnia a w ielkością jego skrócenia. Rozpatrzmy układ pomiarowy pokazany na rycinie 14.37 Odwalntk rozciągający mięsień jest podparty al do momentu rozwinięcia przez mięsień siły. w wyniku pobudzenia do skurczu tężcowego, równoważącej obc iążenie Dalsze zwiększanie siły przez mięsień powoduje podnoszenie ciężarka i skrócenie mięśnia. Gdyby mięsień obciąZyć bez podparcia, to w wyniku relaksacji wydłużenia zwiększałaby się jego długość - w takim przypadku trudno byłoby mówić o wielkości skrócenia mięśnia dla różnych obciążeń, gdy Z jego długość byłaby za każdym razem inna. Ustalając odpowiednią długość początkową mięśnia w warunkach podparcia, możemy badać wielkość jego skrócenia

396