39 (138)

Merapieee i wł—hi «MM 

—    »k&osc lyzyka nnązaae|p z pracą, a także

-    ssyi kKnrwansa stosowany przez z^iendnika.

(kałiwifr i hw^łatyr przełożonego w znacznym stopniu okreśLaią stosowany przez mego styl kierowania. Inaczej w różnych sytuacjach zachowuje sie amckraOL. haaej demokrata. To, jak efektywny będzie jego styl kierowania* aaiezy jednak również od szeroko rozumianych kwalifikacji podw ładnych: ich wiedzy* UBiK^taośa. poziomu etycznego. Im są one niższe* tym częściej sprawdza się w praktyce sryi autokratyczny. im wyższe — demokratyczny. Równie ważna >csJ osobowość poszczególnych pracowników. Osoby samodzielne i ambitne dzia-lu zwykle hardziej efektywnie i są jednocześnie bardziej zadowolone* współ-paagy z kierownikiem demokratą Natomiast osoby szukające oparcia i mające trudności z samodzielnym podejmowaniem decyzji uzyskują najczęściej lepsze efekty, podlegając kierownikowi autokracie.

Sposób oddziaływania na zachowania pracowników zależy również od rmdzjfm MiŚMnuwijdb przez mich prac. W trakcie realizacji zadań twórczych wskazane jest kierowanie demokratyczne, a niekiedy nawet mc ingerujące W pracach odtwórczych — dobrze zaprogramowanych i powtarzalnych — lepsze rezultaty zapewnia kierowanie autokratyczne podobnie jak w pracach wykonywany ch ztaroeo* w których różne osoby wykonują niezależnie od siebie te same* ale wymigąiące koordynac ji    W pracy zespołowej, w krócej uczestnicy wspólnie

wykonają jedno zadanie, swoją przewagę wykazuje zas zwykle demokratyczny styl kierowania.

Rodzaje prac raźnią się stopniem ryzyka i wielkością szeroko rozumianych ijmóa związanych z możliwością powstawania zakłóceń* a waru i innych trud-ayeh do przewidzenia whrrwi oraz z ewentualnością popełnienia błędu. Tego tjfpi warunki „smcetją zapotrzebowanie'* na kierowanie autokratyczne Jest ono bardziej wskazane, gdy o powodzeniu działania decyduje szybkość, btnśge także pogląd, ze na sposób oddziaływania kierownika na podwładnych duży wpływ wywiera styl kierowania jego zwierzchnika (Zorajiiżaitic' feoriiT 2005, s. 420J. Jeśli ten drugi jest auiokratą to acn pierwszy zwykle mc ma ■afewokt wyboru i musi go „powielać". W przeciwnym razie mogą me zostać ąshkac oczekiwania zwierzchnika dotyczące szczególnie szybkości działania i dyspozycyjności Jeśli natomiast przełożony stosuje styl demokratyczny, lo pod-Wly om kierownik dysponuje większą swobodą wyboru własnych zachowań Oętamy twcutty relatywizm stylów kierowana uzmysławia, iż z punktu wdani kształtowania motywacji pracowniczej głównym problemem siąjc się ■MąpMifll w miarę rheiyrmrgo dostosowywania stylu kierowania do muc-mąąpyeh saę postaw personelu (Mraztcwski IW, a. 249*271].

Z problematyką stylu kierowania wiążą saę bezpośrednio zagadnienia rwą* mm g i—maik te Ją miedzy srisblos) «n) podwładnym oraz jej rolą w proco*