- 342 -
Dla wartości granicznych opora otrzymujemy punkty«
Rys. 3.116.3
d3(r3 - 0) . o,
Rozważmy tei-az zmianę L^. ■ago równania
Hya. 116.4
UK71
qaba3
Jdb “ «3 V
Rys. 116.5
4 - 0abR3, B - o,
0 - R3 + H4, |
D - i. |
« | |
c" - R3 + R4, |
D* - -i. |
środek okręgu k2 | |
,(-j) | |
ir3 + k4;i |
k-J) - j ir: |
°ab R? TS7^4* |
Dla granicznych wartości lndukcyjności otrzymujemy punkty 1
Zauważmy, ta przy wzrastających wartościach R^ środek okręgu kg przemieszcza się jak pokazują punkty S.,, S2, Sy ... (rys. 3*116.3)* Oczywiście punkt wspólny oba krzywych k., i k2 wyznacza aktualną wartośó napięcia (rys. 3.116.4). Zalana jednego z parametrów R3 lub powodują niani
wielkości i położenia środków okręgów k1 1 k2, a co za tym idzie przemieszczanie się ich punktu wspólnego d*
Proces równoważenia polega na tym, by doprowadzić do pokrycia aię (z pew-~: ->''wedreśclą zależną od ozułośoi miernika V) punktów o i d. Ponlewai
„rtd * Stał9li a* °» b spóźnia się za napięcien Uflb, to napięcie Ucb taż [piiala się w fazie za napięclea Uab. Na przeiiian będą zwieniane parane-jjj Ej i 1*4 tale, by zonieJazać odległość między punktaai d i o, co w u-(iJ4»ie odpowiada zmniejszaniu się wychylenia miernika V. I tak (rys. j.116.5)* zwiana (d1 — d2 po okręgu k1), aż do osiągnięcia min |0od|, jtiana (dj—d^ po okręgu k^), aż do osiągnięcia ain |UQd| itd. W kod-•a punkt np. dg znajdzie aię dostatecznie blisko punktu c, a napięcie na -^.kątnej JUod| » 0.
Zadanie l.nfi
fr*yJ>*ująo oznaczenia jak na rys. 3« 118.1 obliczamyi
no
500+162
162
27 V,
U I
TT
83 v,
d
a następnie budujewy wykres topograficzny napięć (rys. 3.118.2). Ponieważ gałąź z prądew aa charakter oporowo-pojewnościowy, więc napięcie wyprzedza o kąt <x napięcia zasilania. Napięcie j Ubd| Jest najwniejsze wtedy, gdy wektor Ubd Jest prostopadły do wektora napięcia U.
Z wykresu widać, żet
l°dcl -\Kc|2+ lUbd|2 ■
- \J832 + 44,72 - 94,5 V,
Padł * \jl°bdl2 + lDab7 “
- \/44t72 + 27? - 52,3 V.
Stąd!
28°20',